Βίβλος των Νεκρών, σινεμά και μουσική στην Αγγλικανική Εκκλησία: 10 προτάσεις για το Σαββατοκύριακo

Η πολιτιστική ατζέντα του CNN Greece για το Σαββατοκύριακο παρουσιάζει μια πληθώρα εκδηλώσεων που καλύπτουν όλα τα γούστα και ενδιαφέροντα.

Από τις πρωτοποριακές εκθέσεις στα μουσεία και τις γκαλερί, μέχρι τις συναρπαστικές κινηματογραφικές προβολές και τις μαγευτικές μουσικές παραστάσεις, οι επιλογές είναι πολλές και ποιοτικές.

Το θέατρο, με τις εξαιρετικές παραστάσεις του, υπόσχεται να μεταφέρει το κοινό σε διαφορετικούς κόσμους, προσφέροντας έναν μοναδικό συνδυασμό ψυχαγωγίας και καλλιτεχνικής έκφρασης

Θέατρο

“Σιωπή” του Γρηγόρη Λιακόπουλου

Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην αναπαράστασή της; Ποιοι είναι οι μηχανισμοί, γλωσσικοί, ψυχολογικοί και πολιτισμικοί, που δημιουργούν, συντηρούν και επικοινωνούν τα ζωτικά ψέματα απαραίτητα για τη διατήρηση της κοινωνίας;

Ο Θοδωρής Αμπαζής επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης και σκηνοθετεί σε πρώτη παρουσίαση το νέο έργο του Γρηγόρη Λιακόπουλου, δημιουργώντας μια ατμοσφαιρική παράσταση υπαρξιακής αγωνίας και υποδόριου χιούμορ.

Δύο γυναίκες, ηθοποιοί που εργάζονται σε προχειροδουλειές, συγκατοικούν σε ένα μικρό διαμέρισμα. Επικοινωνούν κωδικοποιημένα και έμμεσα, με την καθημερινή επικοινωνία να αντικαθίσταται από την αναπαραγωγή σκηνών από ταινίες. Όταν η μία προσπαθήσει να απεγκλωβιστεί από αυτή τη συνθήκη, θα χρειαστεί να επανεφεύρει κάθε κώδικα επικοινωνίας.

Η εργασία του ηθοποιού έχει βαθιά υπαρξιακή διάσταση. Το παιχνίδι, μια διαδικασία χωρίς σκοπό πέρα από τον ίδιο τον εαυτό της, αναστέλλει τις υφιστάμενες κοινωνικές σχέσεις και αναδιανέμει τους ρόλους προς όφελος μιας αυτόνομης αισθητικής εμπειρίας. Ωστόσο, οι τρόποι και οι κανόνες κάθε παιχνιδιού καθορίζονται από τα πολιτισμικά προϊόντα που καταναλώνουμε και τις αφηγήσεις που μας διαμορφώνουν.

Μπορούμε να φανταστούμε ένα ηλιοβασίλεμα χωρίς την εικόνα ενός κόκκινου ήλιου που δύει στην έρημο, στην οποία δεν έχουμε βρεθεί; Ή να αναπαραστήσουμε μια σχέση χωρίς την επίδραση των χολιγουντιανών σεναρίων; Αν το παιχνίδι είναι αναπαραγωγή πολιτισμικών αναπαραστάσεων, τότε πότε είναι ο άνθρωπος ελεύθερος και αυθεντικός;

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία & μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Σκηνικά & Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ιωάννα Ζέρβα
Βοηθός σκηνοθέτη: Θάνος Ψαρράς
Φωτογραφίες: Αναστασία Γιαννάκη
Προώθηση-επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Οργάνωση & Εκτέλεση παραγωγής: Ομάδα Θεάτρου Όπερα

Παίζουν: Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Καλλιρρόη Μυριαγκού

”BARDO – Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών” στο Bios

Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών, ένα από τα πιο επιδραστικά βουδιστικά κείμενα, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ελληνική θεατρική σκηνή μέσα από μια μυσταγωγική παράσταση σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη. Η παράσταση διερευνά την έννοια του Bardo, του ενδιάμεσου σταδίου μεταξύ θανάτου και επαναγέννησης, δημιουργώντας έναν χώρο στοχασμού και ενδοσκόπησης, στον οποίο ο θάνατος εκλαμβάνεται ως πνευματικό ταξίδι και δυνατότητα απελευθέρωσης.

Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών είναι ένα κείμενο-οδηγός, μοναδικό στο είδος του, γραμμένο για να απαγγέλλεται και να απευθύνεται στους νεκρούς, καθοδηγώντας τους κατά την πορεία τους στη μεταθανάτια κατάσταση. Αναφέρεται στο τι συμβαίνει στη συνείδηση του ανθρώπου κατά τη διάρκεια του θανάτου και παρέχει οδηγίες για το πώς κάποιος μπορεί να ενωθεί με το φως και να αποφύγει τον τρόμο και τις δοκιμασίες.

Η παράσταση “Bardo” συγκεντρώνει σημαντικά αποσπάσματα της Θιβετιανής Βίβλου των Νεκρών σε μία ποιητική, θεατρική προσαρμογή, πάνω στην οποία οι συντελεστές δημιουργούν μία σκηνική τελετουργία. Οι περιγραφές και εικόνες σχετικά με το μεταθανάτιο ταξίδι του ανθρώπου οπτικοποιούνται μέσω video design, ενώ οι μεταμορφώσεις της ανθρώπινης συνείδησης αποδίδονται μέσα από τους κώδικες σωματικής έκφρασης που έχει αναπτύξει η ομάδα Per Theater Formance.

Ο Καρλ Γιούνγκ αναγνώρισε στη Θιβετιανή Βίβλο των Νεκρών έναν “σύντροφο” που του αποκάλυψε τα μυστικά της ψυχής. Πολλοί μελετητές συμφωνούν ότι το κείμενο γράφτηκε για να καθοδηγεί τον άνθρωπο τόσο στη μεταθανάτια κατάσταση όσο και στο ταξίδι της ζωής.

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία & απόδοση κειμένου: Δημήτρης Τσιάμης
Video Design: Αλεξάνδρα Νιάκα, Χάρης Λαλούσης
Κοστούμια & σκηνογραφική επιμέλεια: Νίκη Ψυχογιού
Σχεδιασμός Φωτισμού: Νύσος Βασιλόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Εριφύλη Μπουρλέσα
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Φωτογραφίες: Λίλια Αγαθού
Video Trailer: Γιώργος Αποστολόπουλος
Παραγωγή: Εταιρία Θεάτρου PER THEATER FORMANCE

Ερμηνεύουν: Κατερίνα Βούρτση, Νίκος Παπαθανάσης, Δημήτρης Τσιάμης

Σινεμά

Όταν το Φως Πέφτει

Ο υποψήφιος για Όσκαρ διευθυντής φωτογραφίας Φαίδων Παπαμιχαήλ κάνει ένα εντυπωσιακό σκηνοθετικό βήμα, σκιαγραφώντας τις διασταυρώσεις ζωών σε ένα ελληνικό καλοκαίρι. Ένα μοντέλο από τη Γεωργία και η φίλη της έρχονται αντιμέτωπες με μια παρέα νεαρών μεταναστών, σε μια ιστορία πολιτισμικής έντασης και υπαρξιακής αναζήτησης.

Ομάδα Κρούσης: Shadow Force

Η Κέρι Γουάσινγκτον και ο Ομάρ Σι πρωταγωνιστούν ως πρώην κατάσκοποι που προσπαθούν να σώσουν τόσο τη ζωή τους όσο και τη σχέση τους. Μια σφιχτοδεμένη περιπέτεια γεμάτη καταδιώξεις, ίντριγκες και προσωπικές προκλήσεις.

Μουσική

19ο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικών Συνόλων

Το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικών Συνόλων αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό θεσμό με διεθνή ακτινοβολία, που στοχεύει να αναδείξει τη μουσική ως όχημα σύνδεσης ανθρώπων και πολιτισμών.

Περισσότεροι από 3.500 καλλιτέχνες συγκεντρώνονται για να ενώσουν τις φωνές και τις νότες τους σε μια μουσική συνύπαρξη, μετατρέποντας την καρδιά της Αθήνας σε έναν καμβά ήχων, ρυθμών και συγκίνησης.

Η σκηνή του Μεγάρου Μουσικής θα φιλοξενήσει πρόγραμμα με συμμετοχές από χορωδίες και σύνολα από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων η ομάδα κρουστών KrotalArta, η Χορωδία Φιλόμουσων Τήνου, η Χορωδία Δήμου Θήρας, η Φιλαρμονική Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, η Φιλαρμονική Άνδρου, η Φιλαρμονική Δήμου Θήρας, η Χορωδία Δήμου Κορινθίων, η Φιλαρμονική Δήμου Μονεμβασιάς, η Φιλαρμονική Αράχοβας, η Φιλαρμονική Λεχαινών, η Παιδική – Νεανική Χορωδία “Τελέσιλλα” Άργους, η Χορωδία Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Κεραμιδιωτών Πηλίου, η Χορωδία Πολιτιστικού Κέντρου ΔΕΗ Λάρισας, η Παιδική Χορωδία Βραχατίου, η Παιδική Χορωδία Δήμου Βέλου – Βόχας Κορινθίας, η Χορωδία Ζακύνθου “το όνειρο του παιδιού”, οι Φιλαρμονικές του Πολεμικού Ναυτικού, του Στρατού Ξηράς, της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς και πολλές άλλες φιλαρμονικές, χορωδίες και ορχήστρες.

Επιπλέον, ο Σύνδεσμος Φιλαρμονικών, θέλοντας να δώσει φιλανθρωπικό χαρακτήρα στο 19ο Διεθνές Φεστιβάλ, πρόκειται να διαθέσει μέρος των εσόδων του σε εθελοντικές οργανώσεις και οργανισμούς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Το φεστιβάλ προσφέρει μια εμπειρία μουσικής που ενώνει, γεμάτη έμπνευση και υψηλή καλλιτεχνική ποιότητα, απευθυνόμενο σε κάθε φίλο της μουσικής.

Παραγωγή: Σύνδεσμος Φιλαρμονικών Χορωδιών Ελλάδος

Το Σμάρι επιστρέφει στην Αγγλικανική Εκκλησία

Το Σμάρι επιστρέφει στην Αγγλικανική Εκκλησία το Σάββατο 10 Μαΐου για δύο παραστάσεις, στις 19.00 και στις 21.00. Μετά τη συμμετοχή τους στο έργο Madre Salonico που ανέβηκε τον Απρίλιο στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το Σμάρι εμφανίζεται και πάλι στον φιλόξενο χώρο της Αγγλικανικής Εκκλησίας με νέο ρεπερτόριο.

Χάρης Λαμπράκης: νέυ
Νίκος Παραουλάκης: νέυ
Μάρθα Μαυροειδή: φωνή
Στρατής Ψαραδέλλης: λύρα
Γιώργος Ταμιωλάκης: τσέλο
Γιώργος Βεντουρής: κοντραμπάσο

Παιδί

”Ο Λαγός και η Χελώνα” στο Δημοτικό κινηματοθέατρο Σινεακ

Ο λαγός, Λόνι Τρεχάλας, φέρει τον τίτλο του “Πρωταθλητή του Δάσους”. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η πρωτιά και ο θαυμασμός των άλλων, κι έτσι έχει γίνει φαντασμένος, χωρίς σεβασμό για τα υπόλοιπα ζωάκια.

Μια μέρα θα συναντήσει τη Λόνα τη χελώνα, που πιστεύει ότι πάνω απ’ όλα έχει σημασία η προσπάθεια και όχι το αποτέλεσμα, και που θα τον προκαλέσει σε έναν φαινομενικά άνισο αλλά συναρπαστικό αγώνα!

Θα καταφέρει, άραγε, η χελώνα να δώσει στο μικρό λαγό να καταλάβει πως η αγάπη και η αποδοχή, η φιλία και η συνεργασία είναι αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη αξία στη ζωή και πως αληθινή πίστη στον εαυτό μας σημαίνει να μην τα παρατάμε ακόμα κι όταν όλα φαντάζουν δύσκολα;

Θα το ανακαλύψουμε στην πορεία του αγώνα, παρέα με το Λόνι και τη Λόνα!

Συντελεστές:
Θεατρική διασκευή από το μύθο του Αισώπου: Έλενα Πολυγένη
​​Σκηνοθεσία: Μένια Ορφανίδου
Πρωτότυπη Μουσική – Ενορχηστρώσεις-Στίχοι: Δημήτρης Κίκλης
Χορογραφίες: Μένια Ορφανίδου
Σκηνικά -Φωτισμοί:ΣΑΜΕΝ production
Κοστούμια:Μιλένα
Επεξεργασία ήχου: Κλεάνθης Κωνσταντινίδης-Imagine Pixels

Παίζουν και τραγουδούν οι ηθοποιοί: Έλενα Πολυγένη,Ευθυμία Μαρκοπούλου, Σάββας Γραμματικός

”Σταχτοπούτα” στο Δημοτικό Θέατρο “Κάρολος Κουν”

Το αγαπημένο παραμύθι της Σταχτοπούτας ζωντανεύει στη σκηνή σε μια νέα παραγωγή. Αυτή η εκδοχή του διαχρονικού παραμυθιού εντυπωσιάζει με ένα συγκινητικό μήνυμα ελπίδας και μεταμόρφωσης.

Η Θεατρική Σκηνή Ντουέντε και η Βάσια Βασιλείου παρουσιάζουν μια φρέσκια προσαρμογή της Σταχτοπούτας που επαναπροσδιορίζει το κλασικό παραμύθι, παραμένοντας πιστή στα βασικά του μηνύματα: θάρρος, καλοσύνη, ελπίδα, μεταμόρφωση και υπόσχεται μια αξέχαστη θεατρική εμπειρία για όλη την οικογένεια.

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία/Δραματουργική επεξεργασία/Χορογραφίες: Βάσια Βασιλείου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιάννης Τσούκας
Πρωτότυπη Μουσική: Σπύρος Παζιώτης
Κατασκευή Σκηνικού: Μαβιάνα Μαργουδή
Ήχος / Φως: Σωτήρης Αγριανίδης
Παραγωγή: Θεατρική Σκηνή Ντουέντε

Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Τσούκας, Κατερίνα Κλαυδιανού, Φανή Μητσοπούλου, Εύστα Σαχλά, Γιώργος Αλευρόπουλος, Κατερίνα Βελλοπούλου.

Εικαστικά

Βασίλης Καρακατσάνης έκθεση “Αστικά Εργαλεία”

Η genesis gallery παρουσιάζει την έκθεση του Βασίλη Καρακατσάνη με τίτλο “Αστικά Εργαλεία”. Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Γιώργος Τζάνερης
Επιμέλεια έκθεσης: Δρ. Κώστας Πράπογλου

Το έργο του Βασίλη Καρακατσάνη μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι μέσα από το φάσμα της σύγχρονης ύπαρξης: ένα πολύπλοκο, συνεχώς εξελισσόμενο μείγμα αναμνήσεων, συλλογικών ιστοριών και κοινωνικών δυναμικών. Η έκθεση Αστικά Εργαλεία παρουσιάζει μια συναρπαστική διαπραγμάτευση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, το προσωπικό και το μνημειώδες. Επτά ζωγραφικά έργα μεγάλης κλίμακας, μαζί με πλήθος μικρότερων έργων—όλα φτιαγμένα με ακρυλικό, λάδι και γκουάς σε καμβά—μας προτρέπουν σε μια βαθιά διερεύνηση της ζωής σε όλες τις αποχρώσεις και υφές της.
Στον πυρήνα της πρακτικής του Καρακατσάνη βρίσκεται μια υπερβατική εσωτερική διεργασία υπό το πρίσμα της μνήμης και της υλικότητας. Ο τίτλος της έκθεσης υπονοεί τους κρυμμένους μηχανισμούς που ορίζουν την ουσία ενός τόπου: τα διεισδυτικά, συχνά αθέατα εργαλεία που μας βοηθούν να πλοηγηθούμε, να ορίσουμε και να ερμηνεύσουμε τα περιβάλλοντα που κατοικούμε, καθώς και εκείνα που καθορίζουν και συνθέτουν την ίδια μας την ύπαρξη. Το αστικό τοπίο δεν αποτελεί μόνο το αντικείμενο του καλλιτέχνη· είναι το ίδιο το μέσο του. Κάθε πινελιά αποκαλύπτει την περίπλοκη σχέση μεταξύ της μοναδικότητάς του και των ιστοριών που κουβαλά. Σύμβολα προσωπικής και συλλογικής ταυτότητας, ιδεολογιών και συναισθημάτων είναι συνυφασμένα στoν ιστό της καθημερινής πραγματικότητας.
Τα έργα που εκτίθενται ξεδιπλώνονται ως ανακλάσεις ενός μητροπολιτικού πνεύματος, καταγράφοντας τα υλικά υπολείμματα ενός δικτύου σε διαρκή μεταμόρφωση: τα αντικείμενα, τους ανθρώπους και τις υποδομές του. Αντιπροσωπεύουν τα σημεία αυτής της πανταχού παρούσας συνθήκης στην κοινή μας συνείδηση, όπου το αντικείμενο μετατρέπεται σε σκεύος ευαισθητοποίησης, επιθυμίας και απώλειας.
Η εξερεύνηση των αστικών υλικών από τον Καρακατσάνη είναι βαθιά προσωπική, ριζωμένη στις δικές του εμπειρίες και στην κοινή ιστορία της Αθήνας. Απόηχοι από τις δεκαετίες του 1960 και 1970 εκπέμπονται μέσα από το έργο του, καθώς επανερμηνεύει την οπτική κουλτούρα αυτών των δεκαετιών, μέσω των δικών του βιωμάτων. Οι αναφορές του σε γεωμετρικά μοτίβα που εντοπίζονται σε παραδοσιακά ελληνικά χαλιά, πλακάκια ή τις κεντητές διακοσμήσεις της επαρχιακής Ελλάδας (όπως αυτών της Σκύρου) γεφυρώνουν τον κοινωνικό και δημόσιο χώρο με μια νοσταλγική αισθητική με σαφείς αναφορές στην οικογένεια και το σπίτι. Όπως λέει ο Καρακατσάνης, “όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος”, μια δήλωση που αναδεικνύει την επιθυμία του καλλιτέχνη να αποκαλύψει τις κρυμμένες ιστορίες πίσω από τα καθημερινά αντικείμενα και να ρίξει φως σε πτυχές ποικίλων αφηγήσεων που συχνά παραβλέπονται.
[…]
Αθήνα, Φεβρουάριος 2025
Δρ. Κώστας Πράπογλου
αρχαιολόγος-αρχιτέκτονας | επιμελητής εκθέσεων σύγχρονης τέχνης

Μίλτος Σκούρας έκθεση “Τοπίο, η μικρή και η μεγάλη εικόνα”

Η αίθουσα τέχνης Έκφραση – Γιαννα Γραμματοπούλου παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Μίλτου Σκούρα με τίτλο “Τοπίο, η μικρή και η μεγάλη εικόνα”.

Στη νέα ενότητα έργων του, ο καλλιτέχνης αποτυπώνει με φωτογραφική ακρίβεια τη φύση με έργα μεγάλων και μικρών διαστάσεων. Αν και αυτόνομα, τα έργα λειτουργούν ως εννοιολογικό δίπολο που ενεργοποιεί έναν διάλογο γύρω από τη σχέση του ανθρώπινου αποτυπώματος στο φυσικό περιβάλλον.

Στα μεγάλης κλίμακας πολύχρωμα έργα κυριαρχούν τοπία χιονισμένα, πεδιάδες και καταπράσινες εκτάσεις, φουρτουνιασμένες και ήρεμες θάλασσες, στάχυα που υποκύπτουν στον θερινό άνεμο. Οι εικόνες συνθέτουν έναν χώρο όπου το τοπίο γίνεται καθρέφτης της επιθυμίας για ενότητα με το περιβάλλον.

Στα μικρότερα ασπρόμαυρα έργα που βρίσκονται δίπλα, καταγράφονται φθαρμένα υλικά κατάλοιπα: σκουριασμένα συρματοπλέγματα, διαβρωμένοι από τη θαλασσινή αλμύρα κάβοι, κάλυκες από σφαίρες και πλαστικά απορρίμματα. Λεπτομέρειες υλικής φύσεως που πιστοποιούν την ανθρώπινη απουσία αλλά και αποτυπώνουν τα υλικά κατάλοιπα της.

Τα έργα του Μίλτου αναζητούν την ενεργητική ματιά του θεατή, ο οποίος καλείται να περάσει από τη μεγάλη στη μικρή εικόνα· μια εικόνα που όχι μόνο λειτουργεί συμπληρωματικά προς το έγχρωμο τοπίο, αλλά και το ανανοηματοδοτεί. Ανάμεσα στο φως του τοπίου και στα απομεινάρια μιας παλιάς παρουσίας, αποκαλύπτεται μια νέα διάσταση της μνήμης, της απουσίας και της ανεξίτηλης επίδρασης του ανθρώπου πάνω στη φύση.

Επιμέλεια έκθεσης: Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός της Τέχνης

Εγκαίνια: Πέμπτη 8 Μαΐου, 19:00 – 22:00

ΠΗΓΗ

Ακολουθήστε το simpleradio.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις