«The Shawshank Redemption»: Πώς μία από τις πιο αποτυχημένες εμπορικά ταινίες έγινε κλασική

Βασισμένη σε μια νουβέλα του Stephen King, σε σκηνοθεσία του Frank Darabont, το «The Shawshank Redemption» αφηγείται την ιστορία του τραπεζίτη Andy, την δεκαετίας του ’40, ο οποίος φυλακίζεται για τη δολοφονία της γυναίκας του και του εραστή της.

Μέσα στην κρατική φυλακή του Shawshank, γίνεται φίλος με τον Red (Morgan Freeman) και τρώει το χρόνο του πελεκώντας πέτρες, ανακαινίζοντας τη βιβλιοθήκη της φυλακής και βρίσκοντας μια δημιουργική χρήση για pin-up αφίσες.

Το καστ και το συνεργείο, φυσικά, ήξεραν πόσο καλό ήταν μόνο από το σενάριο του Darabont. Ένα πραγματικά αξιόλογο σενάριο. Στην αρχή μάλιστα ήταν να παίξει ο Τομ Κρούζ το ρόλο του Andy Dufresne.

Όσον αφορά την κληρονομιά της ταινίας (προσοχή σπόιλερ!), η πιο προφανώς εμβληματική στιγμή της έρχεται όταν ο Andy δραπετεύει.

Σέρνεται μέσα από έναν αγωγό αποχέτευσης 500 μέτρων, χύνεται σε έναν κολπίσκο και –με τα χέρια του ανοιχτά σαν Χριστός– στέκεται στη βροχή ένας ελεύθερος άνθρωπος.

Ο κινηματογραφιστής Roger Deakins ισχυρίστηκε ότι «μισεί» τη σκηνή επειδή την φώτισε πολύ έντονα. Αυτή η εικόνα, ωστόσο, στέκεται θριαμβευτικά σε όλη την ταινία σαν το ιδανικο φινάλε.

Όχι απλώς ως μια εξαιρετική κινηματογραφική στιγμή, αλλά ένας κινηματογραφικός γολιάθ – άμεσα αναγνωρίσιμος ως το άθροισμα όλων όσων έκαναν το The Shawshank Redemption να αντηχεί ακόμη, 30 χρόνια μετά.

Τριάντα χρόνια μετά, η απόδραση έχει σατιριστεί τόσες φορές – και έχει γίνει πολιτιστικό meme – που το στοιχείο της έκπληξης έχει εξαφανιστεί προ πολλού.

Η ειρωνεία είναι πως η ταινία ήταν μία εμπορική αποτυχία εν έτη 1994, δεν έκοψε σχεδόν καθόλου εισιτήρια κι όμως έγινε παρόλα αυτά κλασική μετέπειτα.

Το «Shawshank Redemption» προβλήθηκε στους κινηματογράφους στις 23 Σεπτεμβρίου 1994. Οι αντιδράσεις και οι κριτικές ήταν έντονες, αλλά – από προϋπολογισμό 25 εκατομμυρίων δολαρίων – κέρδισε μόνο 18 εκατομμύρια δολάρια στην πρώτη της εμφάνιση στις αίθουσες.