The Monkey: Το πιο διασκεδαστικό horror της χρονιάς από τον σκηνοθέτη του «Longlegs»

Μετά την επιτυχία του «Longlegs», ο Οζ Πέρκινς επιστρέφει με μια εντελώς διαφορετική πρόταση στον χώρο του τρόμου, το «The Monkey». Αυτή τη φορά, ο δημιουργός μας προσφέρει ένα αιματοβαμμένο και παρανοϊκό θέαμα, συνδυάζοντας το σκοτεινό στοιχείο με άφθονο μαύρο χιούμορ και μια…αιμοσταγή μαϊμού-παιχνίδι.

Το «The Monkey», βασισμένο στο διήγημα του Στίβεν Κινγκ από το 1980, ξεφεύγει εντελώς από τις παραδοσιακές κινηματογραφικές μεταφορές του Κινγκ που έχουμε συνηθίσει. Αντί να επικεντρώνεται στην ένταση και το σασπένς, η ταινία του Πέρκινς είναι ένα εκρηκτικό μείγμα τρόμου και μαύρης κωμωδίας, όπου οι σκηνές θανάτου είναι εξαιρετικά βίαιες, αλλά και υπερβολικά γελοίες.

Η ταινία ξεκινά με τον Άνταμ Σκοτ σε μια εκρηκτική guest star εμφάνιση, όπου προσπαθεί να απαλλαγεί από μια μαϊμού-παιχνίδι, η οποία φέρνει μαζί της ατελείωτους θανάτους. Ο κανόνας είναι απλός: κάθε φορά που η μαϊμού χτυπά τα κύμβαλα της, κάποιος πεθαίνει. Η συνέχεια μεταφέρει την ιστορία δεκαετίες αργότερα, όταν τα αδέλφια Χαλ και Μπιλ προσπαθούν να ξεφύγουν από την κατάρα που προκαλεί η μαϊμού, ανακαλύπτοντας σύντομα πως δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής.

Αν περιμένετε να δείτε μια κλασική μεταφορά του Στίβεν Κινγκ, το «The Monkey» δεν είναι για εσάς. Αντιθέτως, είναι μια διαρκής, υπερβολική εμπειρία τρόμου που θυμίζει το «Final Destination», αλλά με πιο έντονο μαύρο χιούμορ και βίαιες σκηνές θανάτου. Κάποιες στιγμές είναι τόσο παράλογες που προκαλούν γέλιο, ενώ άλλες είναι ωμές και βίαιες, πλησιάζοντας την αυτοπαρωδία.

Η ουσιαστική ερώτηση είναι αν το κοινό μπορεί να αποδεχτεί αυτή την αστάθεια του ύφους. Το «The Monkey» παίζει με τα κλισέ του τρόμου και τα ανατρέπει με τρόπο απρόβλεπτο, κάνοντάς σε να αναρωτιέσαι όχι μόνο πότε θα χτυπήσει ξανά η μαϊμού, αλλά πόσο ακραία και γελοία θα είναι η επόμενη σκηνή θανάτου.

Ο Θίο Τζέιμς προσφέρει μια στιβαρή ερμηνεία στους δύο ρόλους των αδελφών, αν και το εκκεντρικό ύφος της ταινίας δεν του επιτρέπει να αναδείξει πλήρως το ταλέντο του. Η Τατιάνα Μασλάνι, παρόλο που η παρουσία της είναι περιορισμένη, εντυπωσιάζει με την απόδοσή της, ενώ ο Άνταμ Σκοτ, αν και εμφανίζεται μόνο στην αρχή, εισάγει άμεσα τον θεατή στο αλλόκοτο κλίμα της ταινίας. Ωστόσο, η αληθινή πρωταγωνίστρια είναι η καταραμένη μαϊμού, η οποία, χάρη στη σοφή απόφαση του Πέρκινς να αποφύγει τη χρήση CGI, αποκτά μια ταυτότητα τόσο τρομακτική όσο και γελοία.

Τελικό συμπέρασμα: το «The Monkey» δεν απευθύνεται σε αυτούς που αναζητούν παραδοσιακό τρόμο. Είναι μια υπερβολική, παρανοϊκή και διασκεδαστική ταινία, γεμάτη ακραία βία και ανατροπές, που αν την παρακολουθήσετε με τη σωστή διάθεση, θα περάσετε μια μοναδική εμπειρία στο σινεμά – και φυσικά, μην ξεχάσετε τα ποπ κορν γιατί χρειάζονται!