Τα ερωτικά (και κινηματογραφικά) «Όνειρα» μιας έφηβης κέρδισαν τη Χρυσή Άρκτο στη Μπερλινάλε | in.gr

Τα «Όνειρα» του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ, μέρος μιας απίθανης τριλογίας, είναι η πρώτη νορβηγική ταινία που κατάφερε όχι μόνο να κερδίσει τη  Χρυσή Άρκτο της Μπερλινάλε, αλλά και να δώσει μια νέα πνοή στο είδος της σεξουαλικής αφύπνισης.

Η τριλογία ξεκίνησε με το «Σεξ», το οποίο έκανε πρεμιέρα στο τμήμα Πανόραμα της Μπερλινάλε 2024 και επικεντρώθηκε σε δύο φαινομενικά στρέιτ παντρεμένους άνδρες που ανακαλύπτουν ότι η σεξουαλική τους ταυτότητα είναι πιο ρευστή απ’ ό,τι φαντάζονταν.

Ακολούθησε η ταινία «Αγάπη», η οποία προβλήθηκε στο κύριο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας το περασμένο φθινόπωρο και ακολουθεί δύο συναδέλφους -μια ετεροφυλόφιλη γυναίκα και έναν ομοφυλόφιλο άνδρα- στο κυνήγι τους για ερωτική σύνδεση στο νέο κόσμο των εφαρμογών γνωριμιών.

Και, κάπως έτσι, φτάσαμε στα ανεπιτήδευτα «Όνειρα» (2024), μια ταινία που αφορά τις συνέπειες της εμμονής μιας μαθήτριας λυκείου, της Γιοχάνε, με την καθηγήτρια της και την απόφασή της να γράψει για τη σχέση τους.

Σαν να λέμε, νουβέλα;

Η δεκαεπτάχρονη Γιοχάνε είναι μια συγκρατημένη έφηβη που ξαφνιάζεται από τα σκιρτήματα της καρδιάς της για μια ευγενική καθηγήτρια γαλλικών (Σέλομε Εμνέτου) και προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει όσα νιώθει.

Οι φίλοι της, διαισθάνονται ότι κάτι συμβαίνει και προτείνουν ένα therapy app- ωστόσο, η Γιοχάνε δεν μπορεί να απορρίψει τη βαθύτερη επιθυμία της: τη δασκάλα της.

Η έφηβη, σχεδόν εμμονικά, αποτυπώνει τις εμπειρίες της στο χαρτί και εμπιστεύεται τις λογοτεχνικές σκέψεις της στη γιαγιά της, την Κάριν (Αν Μάριτ Γιάκομπσεν), μια ποιήτρια που ζει ανάμεσα σε γεμάτες βιβλιοθήκες. Η Κάριν είναι μια συμπαθής αναγνώστρια και σοκάρεται λιγότερο από τη μαμά της Γιοχάνε, την Κρίστιν (Αν Νταλ Τορπ), με την οποία αισθάνεται υποχρεωμένη να μοιραστεί το έργο που μοιάζει με νουβέλα.

Οι δυο γυναίκες, όπως γράφει χαρακτηριστικά ο  David Rooney, κριτικός κινηματογράφου του The Hollywood Reporter: «Ενώ εκφράζουν την έκπληξή τους, καμία από τις μεγαλύτερες γυναίκες δεν ενοχλείται καθόλου από τις αποκαλύψεις της queer επιθυμίας – στη Νορβηγία βρισκόμαστε, όχι στη Βόρεια Ντακότα – για την οποία η Γιοχάνε δεν κάνει καμία σαφή δήλωση. Αλλά η Κρίστεν έχει μια μίνι κρίση σκεπτόμενη την πιθανότητα η κόρη της να έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά από έναν ενήλικα, κάνοντας νύξεις για να καταγγείλει τη δασκάλα(…)ωστόσο, η Κάριν την πείθει ότι το χειρόγραφο της Γιοχάνε δεν είναι γραμμένο από την οπτική γωνία του θύματος, και γρήγορα συμφωνεί με την ιδέα ότι θα μπορούσε να εκδοθεί και να γίνει ένα σημαντικό φεμινιστικό κείμενο».

Μπερλινάλε

Στην ευχαριστήρια ομιλία του στην Μπερλινάλε, ο σκηνοθέτης της ταινίας, είπε ότι η κινηματογραφική ποίηση που δημιούργησε «αφορούσε τη γραφή και την ανάγνωση».

Πρόσθεσε ότι οι άνθρωποι πρέπει «να γράφουν περισσότερο και να διαβάζουν περισσότερο, γιατί αυτό διευρύνει τους ορίζοντες τους». Επαίνεσε επίσης τη νεαρή πρωταγωνίστρια Έλα Όβερμπι, της οποίας η ζεστή, εκλεπτυσμένη ερμηνεία κουβαλάει στους ώμους της μεγάλο μέρος της ταινίας.

Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Τοντ Χέινς ήταν επικεφαλής της φετινής κριτικής επιτροπής, στην οποία συμμετείχαν η Κινέζα ηθοποιός Φαν Μπινγκμπίνγκ, η Γερμανίδα σκηνοθέτιδα και ηθοποιός Μαρία Σρέιντερ και η κριτικός κινηματογράφου των Los Angeles Times, Έιμι Νίκολσον.

Το δεύτερο βραβείο απονεμήθηκε στο «The Blue Trail», μια βραζιλιάνικη ταινία που διαδραματίζεται σε μια κοινωνία στην οποία οι άνθρωποι άνω των 77 ετών στέλνονται σε μια «αποικία».

Το «The Message», μια ταινία από την Αργεντινή για ένα κορίτσι που ισχυρίζεται ότι επικοινωνεί με τα ζώα, κέρδισε το ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής. Στην ομιλία του, ο σκηνοθέτης Ιβάν Φαντ δήλωσε ότι το βραβείο αποτελεί «αντίβαρο» στις δραστικές περικοπές που έκανε η κυβέρνηση στον πολιτιστικό τομέα υπό τον πρόεδρο Χαβιέρ Μιλέι. «Ο κινηματογράφος δέχεται επίθεση», είπε ο Φαντ, αλλά «δεν μπορεί να ανατραπεί».

Ο Μενγκ Χιούο κέρδισε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας για το «Living the Land», μια ταινία για τέσσερις γενιές μιας οικογένειας σε ένα χωριό της επαρχίας στην Κίνα. Το βραβείο καλύτερου σεναρίου απέσπασε ο Ρουμάνος Ράντου Τζούντε για την ταινία «Kontinental ’25», μια σάτιρα με επίκεντρο την κρίση συνείδησης ενός δικαστικού επιμελητή μετά την αυτοκτονία ενός αγνώστου.

Βραβείο για την ερμηνεία της απέσπασε η Αυστραλή ηθοποιό Ρόουζ Μπερν, για την σφοδρή εμφάνισή της στο «If I Had Legs, I’d Kick You», και ο Ιρλανδός ηθοποιός Άντριου Σκοτ για την ερμηνεία του στο «Blue Moon» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ.

*Με πληροφορίες από: The Hollywood Reporter | Deadline | New York Times

ΠΗΓΗ

Ακολουθήστε το simpleradio.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις