«Στην Κούβα, τα πεζοδρόμια μετατρέπονται σε σαλόνια και τα καφάσια σε κούνιες»

«Αυτή η εικόνα αποτελεί μέρος του έργου μου Surviving the Impossible, το οποίο ξεκίνησε το 2022 με στόχο να αποτυπώσει την καθημερινή ζωή στην Κούβα, πέρα από τα κλισέ και τις παρανοήσεις» λέει η φωτογράφος Sandra Hernández στον Guardian.

«Κατά τη διάρκεια των επισκέψεών μου, έχω προσεγγίσει αυτό το έργο με δύο τρόπους. Πρώτον, περνάω χρόνο με κουβανέζικες οικογένειες, βυθίζομαι στις ρουτίνες και τις καθημερινές τους προκλήσεις.

»Δεύτερον, περιπλανιέμαι στους δρόμους για να φωτογραφίσω και να μιλήσω με τους ανθρώπους με έναν πιο αυθόρμητο τρόπο. Και οι δύο μέθοδοι μου επιτρέπουν να εξερευνήσω το πολύπλοκο τοπίο της Κούβας, ρίχνοντας φως στους αγώνες και στην ανθεκτικότητα» εξηγεί η φωτογράφος.

«Ένα καλοκαιρινό βράδυ, καθώς επέστρεφα στο ξενοδοχείο μου, είδα μια νεαρή μητέρα να κάθεται έξω από το κατάστημα όπου εργάζεται, ταΐζοντας το μωρό της» θυμάται η Sandra Hernández

Η εξασφάλιση τροφής, ένας συνεχής αγώνας

«Ένα καλοκαιρινό βράδυ, καθώς επέστρεφα στο ξενοδοχείο μου, είδα μια νεαρή μητέρα να κάθεται έξω από το κατάστημα όπου εργάζεται, ταΐζοντας το μωρό της» θυμάται η Sandra Hernández.

«Στην Κούβα, οι συνθήκες διαβίωσης, όπου ο ένας ζει πάνω στον άλλο κυριολεκτικά, συχνά αναγκάζουν την οικογενειακή ζωή στους δρόμους, μετατρέποντας τα πεζοδρόμια σε σαλόνια και τα καφάσια σε κούνιες. Με τράβηξε αυτή η οικεία σκηνή και πήρα μερικές φωτογραφίες καθώς πλησίαζα.

»Όταν μιλήσαμε, μου εξήγησε ότι αυτό ήταν το μοναδικό της παιδί και ότι δεν είχε σχέδια για περισσότερα. Η εξασφάλιση τροφής, είπε, ήταν ήδη ένας συνεχής αγώνας. Το μέτριο εισόδημα του καταστήματος δεν έφτανε καν για να αγοράσει είδη πρώτης ανάγκης και ανησυχούσε για το μέλλον της κόρης της».

«Παρά τις προκλήσεις αυτές, οι Κουβανοί συνεχίζουν να αγωνίζονται, προσκολλημένοι στην ελπίδα σε μια χώρα που συχνά μοιάζει να αιωρείται στον χρόνο»

«Κάθε μέρα στην Κούβα μοιάζει με μάχη»

«Δεν μου είπε το όνομά της, αλλά καταλήξαμε να συζητάμε για την αβεβαιότητα της ανατροφής ενός παιδιού σε ένα μέρος όπου κάθε μέρα μπορεί να μοιάζει με μάχη» συνεχίζει η Sandra Hernández.

«Αυτή η εικόνα αποτυπώνει την ήρεμη αντοχή των κουβανών μητέρων, οι οποίες σηκώνουν το βάρος ενός απρόβλεπτου αύριο. Ακόμη και μετά το σούρουπο, η καλοκαιρινή ζέστη παραμένει αποπνικτική, αντικατοπτρίζοντας την αμείλικτη πίεση που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι.

»Παρά τις προκλήσεις αυτές, συνεχίζουν να αγωνίζονται, προσκολλημένοι στην ελπίδα σε μια χώρα που συχνά μοιάζει να αιωρείται στον χρόνο.

»Μέσα από τις επισκέψεις μου, έχω δημιουργήσει γνήσιους δεσμούς με τους Κουβανούς, και με κάθε συνάντηση νιώθω περισσότερο σαν στο σπίτι μου. Συνεχίζω να αποκαλύπτω προσωπικές ιστορίες – οι οικογένειες με καλωσορίζουν και μου ανοίγουν τις πόρτες τους, και κάθε αλληλεπίδραση βαθαίνει τη σύνδεσή μου με το νησί.

»Η φιλοξενία τους τροφοδοτεί τη δέσμευσή μου να καταγράφω και να μοιράζομαι τις εμπειρίες τους με ειλικρίνεια και σεβασμό. Η ελπίδα μου είναι ότι, ενισχύοντας αυτές τις φωνές, μπορούμε να αρχίσουμε να καταρρίπτουμε τις παρεξηγήσεις που έχουν επισκιάσει εδώ και καιρό το αληθινό πνεύμα της Κούβας» καταλήγει η Sandra Hernández.

*Με στοιχεία από theguardian.com | Αρχική Φωτό: Αυτή η εικόνα μιας νεαρής μητέρας που ταΐζει το μικρό της παιδί στο δρόμο αποτελεί μέρος του Surviving the Impossible, ενός έργου της Sandra Hernández που επιδιώκει να ενισχύσει τις φωνές των καθημερινών Κουβανών. Φωτ: Sandra Hernández/Vita Flumen

ΠΗΓΗ

Ακολουθήστε το simpleradio.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις