Στην Ελβετία πηγαίνουν στη δουλειά…κολυμπώντας: Το ποτάμι που έγινε δρόμος

Όταν σκεφτόμαστε τον τρόπο με τον οποίο φτάνει κανείς στο γραφείο του, το μυαλό μας πηγαίνει συνήθως σε γεμάτα μετρό, καθυστερήσεις στα λεωφορεία και ασφυκτική κίνηση στους δρόμους. Όχι όμως στη Βέρνη της Ελβετίας, όπου μια ιδιαίτερη –και αρκετά δροσερή– μορφή μετακίνησης έχει γίνει καθημερινότητα για πολλούς κατοίκους: το κολύμπι στο ποτάμι.

Η Βέρνη, αν και δεν είναι ο πιο τουριστικά πολυσύχναστος προορισμός της Ελβετίας, έχει γίνει τις τελευταίες εβδομάδες viral στο TikTok, χάρη σε ένα βίντεο του ταξιδιωτικού λογαριασμού PubityEarth, το οποίο συγκέντρωσε πάνω από 2 εκατομμύρια προβολές. Ο λόγος; Η μαζική –και ιδιαίτερα ευρηματική– χρήση του ποταμού Άαρε (Aare) από τους κατοίκους της πόλης για την καθημερινή τους μετακίνηση.

Το ποτάμι που έγινε… αυτοκινητόδρομος

Το ποτάμι Άαρε διασχίζει τη Βέρνη με καθαρά, διάφανα νερά και έντονη ροή – χαρακτηριστικά που το καθιστούν ιδανικό για μια νέα μορφή μετακίνησης: το “river-floating”, δηλαδή η επιβίβαση (ή μάλλον η βύθιση) στο ποτάμι και η πλεύση με τη φυσική ροή μέχρι τον προορισμό.

«Είχα μόνο 30 δευτερόλεπτα με τα πόδια από το γραφείο μου μέχρι το ποτάμι», είπε ένας ντόπιος στην εφημερίδα Le News. «Φορούσα το μαγιό μου, έβαζα ρούχα, πορτοφόλι και κινητό στην αδιάβροχη σακούλα μου και… κολυμπούσα μέχρι το σπίτι».

Αυτές οι ειδικές αδιάβροχες σακούλες, γνωστές τοπικά ως “Wicklefisch”, έχουν σχήμα ψαριού και μπορούν να δένονται στο σώμα, επιτρέποντας στους “κολυμβητές-επιβάτες” να μεταφέρουν τα υπάρχοντά τους με ασφάλεια, από το κινητό τους μέχρι τα ρούχα και τα παπούτσια τους.

Η καθαρότητα του Άαρε: Μια εθνική επιτυχία

Η εικόνα ενός τόσο καθαρού ποταμού μπορεί να μοιάζει εξωπραγματική για άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και όμως, δεν ήταν πάντα έτσι. Μέχρι τη δεκαετία του 1950, οι ποταμοί της Ελβετίας ήταν μολυσμένοι, γεμάτοι λύματα, νεκρά ψάρια και δύσοσμα νερά. Μόνο το 15% του πληθυσμού είχε σύνδεση με κατάλληλο αποχετευτικό δίκτυο.

Όλα άλλαξαν το 1967, όταν οι Ελβετοί πολίτες κινητοποιήθηκαν και πέτυχαν την ψήφιση του Νόμου για την Προστασία των Υδάτων από τη Ρύπανση. Μέσα σε λίγα χρόνια, η επεξεργασία λυμάτων έγινε υποχρεωτική από τον νόμο, και μέχρι το 2005 το 97% του πληθυσμού είχε πρόσβαση σε κεντρική μονάδα καθαρισμού.

Σήμερα, το αποχετευτικό δίκτυο της χώρας εκτείνεται σε πάνω από 130.000 χιλιόμετρα, ενώ λειτουργούν 800 μονάδες επεξεργασίας λυμάτων. Το συνολικό κόστος για την πλήρη αποκατάσταση των υδάτων ανήλθε σε περίπου 50 δισεκατομμύρια ελβετικά φράγκα, ένα τίμημα που πολλοί θεωρούν απολύτως δικαιολογημένο.

Και τουριστική ατραξιόν

Πέρα από το πρακτικό της υπόθεσης, η χρήση του Άαρε για μετακίνηση έχει γίνει και τουριστικό φαινόμενο. Τουρίστες καταφτάνουν για να δοκιμάσουν μια εμπειρία που συνδυάζει τη χαλάρωση με την καθημερινότητα. Οι ειδικοί συστήνουν στους επισκέπτες να απολαμβάνουν το ποτάμι το απόγευμα ή νωρίς το βράδυ, όταν τα νερά είναι πιο ζεστά. Συχνά βλέπει κανείς οικογένειες, παιδιά και ακόμη και… σκυλιά να παίζουν μέσα στο ποτάμι.

Ένα οικολογικό πρότυπο για όλη την Ευρώπη

Η Ελβετία αποδεικνύει έμπρακτα πως η καθαρότητα των υδάτων δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης, τεχνικής υποδομής και ενεργού κοινωνίας. Και η Βέρνη, με το… κολυμβητικό της δίκτυο, γίνεται το πιο ιδιαίτερο success story του σύγχρονου, βιώσιμου αστικού σχεδιασμού.

Σε μια εποχή που η καθημερινή μετακίνηση αποτελεί πηγή άγχους και ρύπανσης, η Βέρνη προτείνει μια εναλλακτική που δεν είναι μόνο αναζωογονητική, αλλά και απόλυτα φιλική προς το περιβάλλον. Και ποιος ξέρει — ίσως κάποια μέρα, και στην Αθήνα να κολυμπάμε μέχρι το γραφείο…