Record Digging: Το νέο άλμπουμ του Post Malone «κοπιάρει» τον ήχο του Nashville

Ο Post Malone εμφανίστηκε το 2015 ως μια στρεβλή αντανάκλαση του pop zeitgeist, απηχώντας τις πηχτές μελωδίες των εξαιρετικά υπερ-μοντέρνων ράπερ. Ο Malone πέρασε τα εφηβικά του χρόνια στα προάστια του Ντάλας, παίζοντας κιθάρα σε ροκ συγκροτήματα και ραπάροντας στο δωμάτιο του. Η πρώτη επιτυχία του τότε 19χρονου ήταν στο SoundCloud όταν συγκέντρωσε ένα εκατομμύριο ακροάσεις σε ένα μήνα.

Από εκεί και πέρα, η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή για τον ράπερ.

Όπως αποδεικνύεται, το «F-1 Trillion», το πρώτο country άλμπουμ του Post Malone, φτάνει νωρίς, στα 29 του χρόνια. Πλέον, δεν έχει σημασία αν είσαι ράπερ ή ρόκερ ή singer songwriter, σημασία έχει αν το προωθείς καλά. Και ο Malone το κάνει καλά. Δυστυχώς όμως η μουσική εδώ μοιάζει να έχει βγει από κάποιο ασανσέρ σε εμπορικό κέντρο του Τέξας. Μία ποπ ελαφριά «αναγούλα» με μπόλικο ψεύτικο κρόσι από καομπόικο καπέλο και μπότες από πλαστικό δέρμα. Στην Ελλάδα εύκολα θα το λέγαμε πολύ απλά «country μαϊμού».

Ο νέος του ήχος σίγουρα ονομάζεται country αλλά με μία meta και πιο ευρεία έννοια, κάτι που εδώ δεν έχει… πάει καλά. Δεν θα ακούσεις εδώ κανέναν Johnny Cash ή έναν αξιότιμο Merle Haggard, αλλά θα πάρεις μία γεύση για το τι πλέον πιστεύει το mainstream πως είναι η country.

Τι ακριβώς είναι αυτός ο ήχος; Είναι ένα μεταλλαγμένο και καλογυαλισμένο bro-country, με στρογγυλεμένες άκρες και πιασάρικους στίχους που πέφτουν ευχάριστα στα αυτιά. Αυτά τα νέα τραγούδια του Malone τροφοδοτούνται μάλλον από κάποια τάση της μόδας και είναι πασιφανές πως λείπει κάτι πολύ βασικό: η ψυχή.

Μερικά παραπάνω τατουάζ στο πρόσωπο δεν σε κάνουν καλό στην κιθάρα από τη μία μέρα στην άλλη κι αυτό φαίνεται σε όλο το concept του δίσκου που έχει την λογική του Spotify: ό,τι αρπάξει το αυτί από το ηχείο του τηλεφώνου, ένας και καλά cool τύπος που θυμήθηκε ξαφνικά να αφήσει τα beats και να πιάσει την ακουστική κιθάρα. Μοιάζει εύκολο αλλά δεν είναι και σίγουρα δεν είναι ωραίο για τα καημένα τα αυτιά μας.

Η τύχη μπορεί κάποτε να χαμογέλασε στον Post Malone, του οποίου το ταξίδι από home ράπερ του SoundCloud σε στιγμιαίο ήρωα του honky-tonk, αντικατοπτρίζει την παράνοια του meta pop zeitgeist, αλλά αυτή τη φορά με το «F-1 Trillion» υπάρχουν πολλές σκιές και βασικές απορίες που δεν έχουν απαντηθεί, τουλάχιστον όχι με τη μουσική του.