Οι δέκα πιο κουλ γάτες στην ιστορία της ζωγραφικής | in.gr

Εφτάψυχες και τσιρκολάνες, οι γάτες ανέχονται τους ανθρώπους και τις παραξενιές τους σε αντίθεση με τους σκύλους που κοιτούν τους ανθρώπους μέσα στα μάτια. Δέκα πίνακες ζωγραφικής το αποδεικνύουν περίτρατα.

Barber Shop With Monkeys and Cats, 1600

Ζωγραφισμένο το 1600 από τον Abraham Teniers, το «Κουρείο με μαϊμούδες και γάτες» είναι ένας ανθρωπόμορφος πίνακας με γάτες και μαϊμούδες αντί για ανθρώπους. Ενώ το σκηνικό του κουρείου είναι οικείο, οι μαϊμούδες και οι γάτες στη θέση του ανθρώπινου προσωπικού και των πελατών δίνουν σε αυτόν τον πίνακα μια περίεργη αίσθηση σε σχέση με την τέχνη που είναι πιο ρεαλιστική.

Παρά το φανταστικό σκηνικό, ο Teniers κατάφερε να κάνει τη σκηνή να φαίνεται πραγματική. Όχι μόνο οι αιλουροειδείς πελάτες και το προσωπικό με τις μαϊμούδες φαίνονται χαρούμενοι και επαγγελματίες, αλλά και το κουρείο μοιάζει με αυτό που θα βρίσκατε σε έναν καθημερινό δρόμο.

White Angora Cat Chasing a Butterfly  1761

Αυτή η πανέμορφη λευκή Αγκύρας ζωγραφισμένη από τον Jean-Jacques Bachelier διακόπτεται στη μέση του περιπάτου της από μια άτυχη πεταλούδα- η γάτα, ως κυρίαρχος αυτού του γκαζόν, σταματά και παγώνει, με την πατούσα της στον αέρα, όπως κάποιος θα σήκωνε το μικρό του δάχτυλο κρατώντας ένα φλιτζάνι τσάι. Οι αρμονικές καμπύλες της στρογγυλεμένης πλάτης του αιλουροειδούς, η πλουμιστή ουρά και το γυαλιστερό τρίχωμα της γάτας μαγνητίζουν το βλέμα. Το κυνήγι της πεταλούδας, την οποία μόλις και μετά βίας βλέπουμε στο σκοτεινό φόντο, είναι απλώς μια αφορμή για τον ζωγράφο να αναδείξει τη χάρη και την κομψότητα αυτής της πολυτελούς γάτας.

The Cat’s Lunch, 1800

Αν και πολλές γυναίκες καλλιτέχνες δεν ήταν τόσο διάσημες όσο οι άνδρες συνάδελφοί τους, η Marguerite Gérard ήταν μία από τις καλύτερες γυναίκες ζωγράφους στο γύρισμα του 19ου αιώνα. Όπως και ο γαμπρός της, ο Jean-Honoré Fragonard, η Gérard συμπεριέλαβε γάτες σε πολλά από τα έργα της. Το «Γεύμα της γάτας», ζωγραφισμένο το 1800, είναι ένας από τους πολλούς πίνακές της με μια γάτα. Είναι το τέλειο παράδειγμα της δύναμης που έχει μια γάτα πάνω στον άνθρωπο. Αλλά παρά την ηρεμία του σκηνικού, με τον σκύλο να κάθεται τόσο κοντά, δεν μπορούμε να μην αισθανθούμε μια επερχόμενη αίσθηση καταστροφής.

Gabrielle Arnault as a Child, 1815

Ο Louis-Léopold Boilly, γιος ξυλογλύπτη στο Arras, είναι ένας Γάλλος καλλιτέχνης που έγινε δημοφιλής γύρω στο γύρισμα του 19ου αιώνα. Ως επί το πλείστον αυτοδίδακτος, έγινε διάσημος για τα οικογενειακά του πορτρέτα και τους πίνακες οικιακών σκηνών.

Παρόλο που δεν παρουσίαζε συχνά γάτες στα έργα του, ο πίνακας του 1815, «Η Gabrielle Arnault ως παιδί», είναι δημοφιλής ακόμη και σήμερα. Τόσο η γάτα όσο και το κορίτσι σε αυτόν τον πίνακα, μαζί με την προσεκτική χρήση των χρωμάτων, δημιουργούν μια αίσθηση παιδικής αθωότητας και θαυμασμού. Ενώ πολλοί άνθρωποι παρατηρούν πόσο καλά ο Boilly αποτύπωσε την Gabrielle Arnault, κάποιοι γατόφιλοι συμφωνούν ότι η γάτα είναι αυτή που κερδίζει την παράσταση.

The Cook and the Cat, 1860

Ένα πράγμα που είναι βέβαιο για τις γάτες είναι ότι μπορούν να εμφανιστούν όποτε υπάρχει φαγητό γύρω τους. Σε αντίθεση με τους σκύλους, τους οποίους μπορείτε να πείσετε να μείνουν μακριά από την κουζίνα όσο μαγειρεύετε, οι γάτες είναι λίγο πιο απαιτητικές.

Το «Ο μάγειρας και η γάτα» του Théodule-Augustin Ribot μπορεί να επικεντρώνεται στον ίδιο τον μάγειρα, αλλά ο αιλουροειδής βοηθός του είναι ο πραγματικός πρωταγωνιστής εδώ. Σε αυτόν τον διάσημο πίνακα με τις γάτες μπορείτε σχεδόν να ακούσετε τον εκνευρισμένο αναστεναγμό του μάγειρα καθώς η αγαπημένη του γάτα προσπαθεί να κλέψει ό,τι μπορεί.

Girl and Cat, 1881–1882

Η αγάπη του Pierre-Auguste Renoir για τις γάτες είναι εμφανής σε όλους τους πίνακές του. Χρησιμοποίησε ένα ιμπρεσιονιστικό στυλ και παρουσίασε γάτες σε πολλά από τα έργα του, συμπεριλαμβανομένου αυτού του έργου, «Κορίτσι και γάτα».

Τόσο το κορίτσι όσο και η γάτα φαίνεται να γοητεύονται από τα λουλούδια στο φόντο. Γνωρίζοντας πόσο συγκεντρωμένες μπορεί να είναι οι γάτες όταν ενδιαφέρονται για κάτι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το κορίτσι μοιάζει να ενδιαφέρεται για το τι έχει τραβήξει το βλέμμα της γατούλας. Ή ίσως φροντίζει να μην ρίξει το παιχνιδιάρικο αιλουροειδές της τα λουλούδια της. Αλλά με τις γάτες, ποιος ξέρει;

The Bachelor Party, 1896

Πολλοί ζωγράφοι παρουσίασαν γάτες σε έναν ή δύο πίνακές τους, αλλά ο Louis Wain, ένας Βρετανός καλλιτέχνης, επικεντρώθηκε αποκλειστικά στις γάτες. Το «The Bachelor Party», που ζωγραφίστηκε το 1896, είναι ένα από τα πιο διάσημα κωμικά έργα τέχνης που βασίζονται σε γάτες. Απεικονίζει μια συγκέντρωση γατών που καπνίζουν πούρα και πίνουν σαν να ήταν ανθρώπινοι εργένηδες. Ο συγκεκριμένος πίνακας δείχνει καλά το στυλ του Wain, με τα πολύ μεγάλα μάτια και την ανθρωπομορφική προσέγγιση.

Το «The Bachelor Party» είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα του και δημιουργήθηκε στις αρχές της καριέρας του. Τα μεταγενέστερα, αδημοσίευτα έργα του έδειχναν την πνευματική του παρακμή. Διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια το 1924 και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του σε διάφορα ψυχιατρεία. Ακόμα κι έτσι, δεν σταμάτησε ποτέ να ζωγραφίζει τα αγαπημένα του αιλουροειδή θέματα.

The Bridge, 1912

Η «Γέφυρα» του Carl Olof Larsson ζωγραφίστηκε με ακουαρέλες αντί για τα παραδοσιακά λάδια. Ο πίνακας απεικονίζει μια γυναίκα ζωγράφο και τη γάτα της, καθώς παρακολουθούν έναν άνδρα σε μια γέφυρα, ο οποίος κατά λάθος μπήκε στη μέση της εικόνας που σκόπευε να ζωγραφίσει η γυναίκα. Με τα φωτεινά χρώματα και τη δροσερή πρωινή αίσθηση του πίνακα, πρόκειται για μια γραφική, ευχάριστη σκηνή από μόνη της. Η προσθήκη της γάτας απλά κάνει το σκηνικό ακόμα πιο φευγαλέο.

The White Cat, 1912

Ο Franz Marc ήταν γνωστός για το απλοϊκό καλλιτεχνικό του στυλ και την εστίαση στα ζώα. Τα έργα του, όπως «Η λευκή γάτα», γνωστή και ως «Tom Cat on a Yellow Pillow», εστιάζουν στην αθωότητα που έβλεπε στα ζώα σε έναν κόσμο που είχε διαφθαρεί από τους ανθρώπους. Αυτός ο πίνακας συγκεκριμένα εστιάζει σε μια γάτα που κοιμάται (με συγκεκριμένα χρώματα) για να μεταδώσει ένα ειρηνικό αλλά χαρούμενο σκηνικό. Με το λευκό να δηλώνει την αθωότητα, το κίτρινο να τονίζει τη γυναικεία χαρά και το κόκκινο να αντιπροσωπεύει τη ζωή, η «Λευκή γάτα» είναι ευγενική, όπως πολλά από τα έργα του Marc. Σχεδόν σας κάνει να θέλετε να κουλουριαστείτε και να πάρετε κι εσείς έναν υπνάκο.

Raminou Sitting on a Cloth, 1920

Η Suzanne Valadon ξεκίνησε ως καλλιτέχνης τσίρκου πριν ένα ατύχημα στα 16 της χρόνια την αναγκάσει να αποσυρθεί πρόωρα. Στη συνέχεια, έγινε μοντέλο για καλλιτέχνες (συμπεριλαμβανομένου του Pierre-Auguste Renoir) και σταδιακά άρχισε να ενδιαφέρεται για τη ζωγραφική ως επάγγελμα. Ενώ της άρεσε να ζωγραφίζει γάτες όπως ο Ραμίνου, ο οποίος εμφανίζεται σε τουλάχιστον τρεις πίνακές της, σόκαρε επίσης την αστική κοινωνία με τους πίνακές της με γυμνές γυναίκες.

Η «Ραμινού καθισμένη σε ένα ρούχο» είναι ένας από τους πολλούς πίνακες με γάτες που δείχνουν πόσο άτακτες μπορούν να γίνουν οι γάτες. Το αυτάρεσκο χαμόγελό του και το άνετο κάθισμά του τα μαρτυρούν όλα.

ΠΗΓΗ

Ακολουθήστε το simpleradio.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις