Ο «Βασιλιάς» της δεκαετίας του ’60: Πώς ο Έλβις Πρίσλεϊ ξεπέρασε τους Beatles σε πωλήσεις

Αν υπήρχε μια «μάχη δεκαετιών» στη μουσική, ποια θα στεφόταν νικήτρια; Είναι ένα ερώτημα που ταλανίζει γενιές, με τους λάτρεις της ροκ των ’60s να υπερασπίζονται την εποχή των Beatles και της δημιουργικής ελευθερίας, την ώρα που οι νεότεροι ανακαλύπτουν τον ήχο των ’90s και τη λεγόμενη “Cool Britannia”.

Πριν την έλευση του 2000, κάθε δεκαετία είχε το δικό της ξεχωριστό μουσικό αποτύπωμα. Τα ’60s ήταν ψυχεδελικά και ηλιόλουστα, αλλά συχνά παγιδευμένα στις μονοφωνικές ηχογραφήσεις της εποχής. Τα ’70s έφεραν πολυμορφία και την έκρηξη των ειδών, ενώ στα ’80s, τα συνθεσάιζερ και ο πειραματισμός έφεραν τον ήχο του μέλλοντος. Τα ’90s, τέλος, συνδύασαν τις προηγούμενες τάσεις σε ένα ενιαίο τοπίο, όπου η εναλλακτική μουσική έγινε κυρίαρχη.

Στην καρδιά αυτής της μουσικής διαδρομής βρίσκονται φυσικά οι Μπιτλς. Αν και κάποιοι επικριτές αμφισβητούν την επιρροή τους σήμερα, η αλήθεια είναι πως οι Τζον Λένον, Πολ ΜακΚάρτνεϊ, Τζορτζ Χάρισον και Ρίνγκο Σταρ θεμελίωσαν ό,τι αποκαλούμε σήμερα «σύγχρονη μουσική». Έγραψαν 213 τραγούδια και κυκλοφόρησαν 12 άλμπουμ μέσα σε μία δεκαετία, κατακτώντας τον κόσμο και φτάνοντας τα 376 εκατομμύρια πωλήσεις.

Ωστόσο, όταν μιλάμε για τον καλύτερο σε πωλήσεις σόλο καλλιτέχνη των ’60s, ο τίτλος δεν πάει σε κάποιον από τους Beatles. Ανήκει δικαιωματικά στον Έλβις Πρίσλεϊ – τον «Βασιλιά» της ροκ εν ρολ. Παρότι η άνοδός του ξεκίνησε στα ’50s, η δημοτικότητά του παρέμεινε αμείωτη και τη δεκαετία του ’60, με 131 εκατομμύρια πωλήσεις.

Ο Έλβις κυκλοφόρησε μόλις έξι στούντιο άλμπουμ στα ’60s, ωστόσο η στρατηγική του μάνατζέρ του, Τομ Πάρκερ, να τον προωθήσει ως σταρ του κινηματογράφου, αποδείχθηκε επιτυχημένη. Τα soundtrack των ταινιών του βοήθησαν σημαντικά στην εμπορική του επιτυχία.

Το μεγαλύτερο σε πωλήσεις σινγκλ της δεκαετίας

Και σε αυτή την κατηγορία, όμως, η απάντηση είναι προβλέψιμη: “She Loves You” από τους Beatles. Το τραγούδι, που κυκλοφόρησε το 1963, πούλησε 1,89 εκατομμύρια αντίτυπα και έγινε το πιο επιτυχημένο σινγκλ των ’60s στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με τον φρέσκο ήχο και τους πιασάρικους στίχους του, το κομμάτι κατάφερε να ενώσει γενιές και να βάλει τους Beatles για τα καλά στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη.

Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, μιλώντας για το τραγούδι, είχε τονίσει τη σημαντική αλλαγή στο στιχουργικό ύφος: «Δεν ήμασταν εμείς πια – ήταν ένα τραγούδι τρίτου προσώπου. Είχε απόσταση, κάτι που βρήκαμε πολύ ενδιαφέρον».

Μια επανάσταση με διάρκεια

Ίσως το είπε καλύτερα από όλους ο Όζι Όσμπορν, ο θρυλικός frontman των Black Sabbath, όταν περιέγραψε τη μουσική των Beatles ως: «Σαν να πέφτεις για ύπνο σε έναν ασπρόμαυρο κόσμο και να ξυπνάς σε έναν γεμάτο χρώματα». Για μια γενιά που έβγαινε από τις στάχτες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η μουσική των ’60s ήταν κάτι περισσότερο από ήχος – ήταν ελευθερία.