Ο Κώστας Γάκης «Επί Σκηνής»: «Θέλω να επενδύω στον πνευματικό πλούτο της ζωής»

Στο «Επί Σκηνής» του CNN Greece, έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε έναν από τους πιο πολυσχιδείς και ευαίσθητους δημιουργούς του ελληνικού θεάτρου: τον Κώστα Γάκη. Αφορμή για τη σημερινή συνέντευξη αποτελεί η σκηνοθεσία του εμβληματικού έργου του Παύλου Μάτεσι «Η Μητέρα του Σκύλου», που ανεβαίνει αυτή την περίοδο στο Θέατρο Ακροπόλ, φέρνοντας στο φως –με τρόπο συγκινητικά ποιητικό αλλά και άμεσα πολιτικό– τη μνήμη, την τρέλα και τη φωνή των «αθέατων» της Ιστορίας.

Γεννημένος στην Αθήνα το 1977, ο Κώστας Γάκης είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου καθώς και του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η διπλή του κατάρτιση –θεατρική και ιστορική– αντικατοπτρίζεται σχεδόν σε κάθε του παράσταση: μελέτη του παρελθόντος, βαθιά συναισθηματική ματιά στο παρόν, δημιουργική προσέγγιση του μέλλοντος.

O Κώστας Γάκης απάντησε όταν τον ρωτήσαμε αν μπορεί τελικά η τέχνη να αλλάξει τον κόσμο:

«Ο κόσμος δεν μπορεί να αλλάξει με ένα μόνο εργαλείο. Ο κόσμος είναι ένα ανοιχτό πεδίο δυνατοτήτων. Δηλαδή υπάρχει ένα τσιμέντο που μας έχει μπαζώσει όλους, αλλά βλέπεις ρωγμές στο τσιμέντο, από εκεί βγαίνουν άνθη. Αυτό είναι το σημαντικό. Να δημιουργούνται ερωτήματα μέσα από τους ανθρώπους που ασχολούνται με την τέχνη».

Το 2006, η ερμηνεία του στην παράσταση «Κατσαρίδα» του χάρισε το θεατρικό βραβείο Δημήτρης Χορν, επισφραγίζοντας την παρουσία του ως ηθοποιού με δυνατό ερμηνευτικό στίγμα.

Ωστόσο, η ταυτότητά του δεν περιορίζεται σε έναν μόνο ρόλο: είναι σκηνοθέτης, μουσικός, συγγραφέας και δραματουργός, με ένα συνεχώς επεκτεινόμενο έργο που συνομιλεί με την κοινωνία, τη μνήμη και την ανθρώπινη ευθραυστότητα.

Από τις παραστάσεις «Ιστορία χωρίς όνομα» μέχρι την «Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό», ο Κώστας Γάκης δεν σταματά να καταπιάνεται με έργα που έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν.

Ο Κώστας Γάκης κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα και τα κάνει όλα καλά. Σκηνοθεσία, μουσική και δραματική τέχνη μέσω της ιδιότητας του ηθοποιού.

Εμείς τον ρωτήσαμε αν ποτέ αυτά τα τρία πράγματα έρχονται ποτέ σε κόντρα μεταξύ του.

«Αυτό που με μπλοκάρει είναι το να παίζω μόνο. Είναι δύσκολο να είσαι ηθοποιός και όλα τα άλλα. Κυρίως κάνω σκηνοθεσία και μουσική. Αυτό προτιμώ. Το να παίζω σαν ηθοποιός είναι κάτι πολύ δύσκολο και ξεχωριστό. Είναι μεγάλη ευθύνη να κουβαλάς έναν ρόλο» απάντησε ο ίδιος.

Και τώρα, με τη Μητέρα του Σκύλου, μας καλεί να ξαναδούμε –μέσα από τα μάτια της Ραραούς– τη σχέση του ατόμου με το συλλογικό τραύμα, το γυναικείο βίωμα και τη λογοκριμένη μνήμη.

Τον ρωτήσαμε πως αισθάνεται ως σκηνοθέτης κάτω από τη σκηνή και μας απάντησε:

«Ο σκηνοθέτης έχει κι αυτός τεράστια ευθύνη απέναντι στους ηθοποιούς του. Παίζει μαζί τους κάτω από τη σκηνή κι έχει μεγάλη αγωνία. Είναι τα παιδιά του. Σαν σκηνοθέτης είμαι πολύ ανθρωποκεντρικός. Ακούω τους ηθοποιούς μου, τους σέβομαι».

Παράλληλα, ως μουσικός έχει συνθέσει πρωτότυπη μουσική για θεατρικά έργα, μελοποιήσει ποίηση, ενώ είναι και πτυχιούχος κλασικής κιθάρας. Η ανάγκη του να ενορχηστρώνει θεατρικά σύμπαντα όπου λόγος, μουσική και σωματικότητα συνυπάρχουν αρμονικά, τον ξεχωρίζει ως έναν αυθεντικό αφηγητή επί σκηνής.

Στη σημερινή μας συζήτηση, εμβαθύνουμε στον κόσμο του Παύλου Μάτεσι, όπως τον φώτισε ο ίδιος μέσα από τη νέα του σκηνοθεσία, αλλά και στον δικό του εσωτερικό κόσμο: τι τον εμπνέει, τι τον προβληματίζει, πώς βλέπει το ελληνικό θέατρο του σήμερα — και πού ονειρεύεται να το πάει αύριο.

Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξη του Κώστα Γάκη στο «Επί Σκηνής» σε μορφή podcast.