Νέα ιστορικά στοιχεία: Οι Ναζί χρησιμοποιούσαν κρατούμενους για σκοποβολή στο νησί Άλντερνι

Νέα ιστορικά στοιχεία αποκαλύπτουν ότι φρουροί των SS στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σιλτ, στο νησί Άλντερνι των Αγγλικών Νησιών της Μάγχης, διασκέδαζαν τα Σαββατοκύριακα βασανίζοντας και σκοτώνοντας κρατούμενους με πυροβολισμούς, χρησιμοποιώντας τους ως ζωντανούς στόχους.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, τις Κυριακές, περίπου δώδεκα φυλακισμένοι μεταφέρονταν σε μια κοντινή σιδηροδρομική γραμμή. Εκεί, τους έδεναν ανάποδα σε βαγονέτα και οι SS άρχιζαν να πυροβολούν σε διάφορα μέρη του σώματός τους, σταδιακά προκαλώντας τους φρικτά τραύματα μέχρι να πεθάνουν. Η πρακτική αυτή, σύμφωνα με νέα έρευνα, αποτελούσε ψυχαγωγία για τους φρουρούς.

Τα γεγονότα αυτά παρουσιάζονται στο ντοκιμαντέρ Ghosts of Alderney, που φωτίζει τις άγνωστες πτυχές της ναζιστικής κατοχής του νησιού μεταξύ 1940 και 1945.

Ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, Πιρς Σεκούνα, περιλαμβάνει συνεντεύξεις με τις κόρες του Γκεόργκι Ζμποβόρσκι, ενός Ουκρανού που φυλακίστηκε στο Άλντερνι το 1942 για ενάμιση χρόνο. Ο Ζμποβόρσκι, ο οποίος απεβίωσε το 2006, είχε αφηγηθεί στις κόρες του τις φρικαλεότητες που βίωσε.

Η Ίνγκριντ Ζμποβόρσκι θυμάται: «Τους ανάγκαζαν να στέκονται σε σχηματισμό. Οι φρουροί το έκαναν από πλήξη. Επέλεγαν 12 ή 15 κρατούμενους, τους έδεναν ανάποδα σε βαγόνια και άρχιζαν να πυροβολούν. Ένα χτύπημα στο κεφάλι ή την καρδιά και τελείωνες. Στο χέρι ή το πόδι και υπέφερες για ώρες».

Ο Σεκούνα μελέτησε επί πέντε χρόνια τα αρχεία για τους καταναγκαστικούς εργάτες που στάλθηκαν στο Άλντερνι. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Ζμποβόρσκι ήταν παρών σε πολλές από αυτές τις μακάβριες «ασκήσεις». Μάλιστα, η θηριωδία αυτή ήταν τόσο συστηματική, που οι αρχές του Βερολίνου έστειλαν επιτροπή στο νησί για να διερευνήσει τη μαζική θνησιμότητα των κρατουμένων.

Ο επικεφαλής των SS στο Άλντερνι, Ότο Χόγκελοου, φέρεται να ενθάρρυνε τους στρατιώτες να σκοτώνουν κρατούμενους, προσφέροντάς τους ως ανταμοιβή δέκα ημέρες άδεια, επιπλέον τρόφιμα και τσιγάρα για κάθε πέντε νεκρούς.

Η καθηγήτρια Γκίλι Καρ, ειδική στην αρχαιολογία συγκρούσεων και την πολιτισμική κληρονομιά του Ολοκαυτώματος στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, τόνισε στον Guardian ότι πρόκειται για μία ακόμη μαρτυρία που αποδεικνύει τη σκληρότητα της γερμανικής κατοχής στο Άλντερνι. Ωστόσο, πρόσθεσε πως πρέπει να τεθούν ερωτήματα για να διαπιστωθεί η έκταση των πρακτικών αυτών – για παράδειγμα, πόσο συχνά συνέβαιναν, αν οι αριθμοί των θυμάτων ήταν σταθεροί κάθε φορά, και αν ο Ζμποβόρσκι ήταν μάρτυρας σε όλες τις περιπτώσεις. «Αυτό δεν αμφισβητεί τη μαρτυρία, αλλά την εντάσσει σε αυστηρό ιστορικό έλεγχο», υπογράμμισε.

Η ίδια συμμετείχε στην επιτροπή ειδικών του λόρδου Πίκλς, που κατέληξε το 2023 στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον 1.000 καταναγκαστικοί εργάτες έχασαν τη ζωή τους σε βρετανικό έδαφος υπό τους Ναζί – αριθμός σημαντικά υψηλότερος από ό,τι κατέγραφαν τα επίσημα ιστορικά αρχεία.

Ο Ζμποβόρσκι οδηγήθηκε στο Άλντερνι αφού συνελήφθη προσπαθώντας να διαφύγει καταναγκαστικής εργασίας στην Αυστρία. Το 1944 μεταφέρθηκε στο Βέλγιο για να εργαστεί σε εγκαταστάσεις εκτόξευσης πυραύλων V1. Όταν αυτός και άλλοι Ουκρανοί προσπάθησαν να αποδράσουν, έπεισαν έναν Γερμανό στρατιώτη πολωνικής καταγωγής να τους αφήσει να φύγουν. Εκείνος πυροβόλησε στον αέρα, αλλά ένας άλλος Γερμανός σκότωσε τρεις δραπέτες. Ο Ζμποβόρσκι και δύο ακόμη κατάφεραν να κρυφτούν στο σπίτι Βέλγου αγρότη. Όταν το Βέλγιο απελευθερώθηκε λίγο αργότερα, ζύγιζε μόλις 40 κιλά.

Μετά τον πόλεμο, έμεινε στο Βέλγιο και εργάστηκε στο αγρόκτημα του ανθρώπου που τον προστάτεψε.