Μάργκαρετ: Η πριγκίπισσα που δεν παντρεύτηκε ποτέ τον έρωτα της ζωής της

Πίσω από τον μύθο της «απαγορευμένης αγάπης» κρύβεται μια πιο σύνθετη ιστορία. Νέα στοιχεία δείχνουν ότι η πριγκίπισσα Μάργκαρετ ίσως να μην ήταν τόσο παγιδευμένη όσο πίστευε ο κόσμος — και ότι η απόφασή της να εγκαταλείψει τον έρωτά της ίσως να ήταν πιο συνειδητή απ’ όσο φαινόταν.

Ήταν 31 Οκτωβρίου 1955 όταν η πριγκίπισσα Μάργκαρετ, αδελφή της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄, ανακοίνωσε ότι τερματίζει τον αρραβώνα της με τον σμήναρχο Πίτερ Τάουνσεντ. Η είδηση προκάλεσε εθνικό σοκ στη Βρετανία και έβαλε τέλος σε ένα ειδύλλιο που είχε γοητεύσει ολόκληρο τον κόσμο — μια ιστορία έρωτα, καθήκοντος και απαγορευμένων συναισθημάτων.

Ο Τάουνσεντ, ήρωας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και στενός συνεργάτης του βασιλιά Γεωργίου ΣΤ΄, γνώρισε τη Μάργκαρετ όταν εκείνη ήταν μόλις 17 ετών. Εκείνος, σχεδόν διπλάσιος σε ηλικία, ήταν τότε παντρεμένος με δύο παιδιά. Μετά τον θάνατο του βασιλιά, η σχέση τους έγινε αντικείμενο φημών και λαϊκής φρενίτιδας, ιδιαίτερα μετά το 1953, όταν ένας δημοσιογράφος εντόπισε τη Μάργκαρετ να απομακρύνει ένα χνούδι από το σακάκι του αξιωματικού — μια απλή κίνηση που πυροδότησε τα πρωτοσέλιδα.

Αγάπη υπό επιτήρηση

Παρά τις πιέσεις, ο Τάουνσεντ χώρισε και ζήτησε το χέρι της πριγκίπισσας. Όμως οι αυστηροί νόμοι του Παλατιού και η Εκκλησία της Αγγλίας στάθηκαν εμπόδιο: για να παντρευτεί έναν διαζευγμένο άνδρα, η Μάργκαρετ θα έπρεπε να αποκηρύξει τους τίτλους και τα δικαιώματά της στη διαδοχή.

Εξόριστος στις Βρυξέλλες ως «διπλωματική λύση», ο Τάουνσεντ αλληλογραφούσε καθημερινά με τη Μάργκαρετ, ενώ ο βρετανικός Τύπος ζούσε για το αν τελικά η «ανυπάκουη πριγκίπισσα» θα τολμούσε να ακολουθήσει την καρδιά της.

Το τέλος ενός παραμυθιού

Όταν ο Τάουνσεντ επέστρεψε το 1955, η Μάργκαρετ ήταν πλέον 25 ετών και ελεύθερη να αποφασίσει χωρίς τη συγκατάθεση της Βασίλισσας. Ωστόσο, λίγες μέρες αργότερα, ανακοίνωσε την απόφασή της να τερματίσει τη σχέση τους, δηλώνοντας πως «το καθήκον προς την Εκκλησία και την Κοινοπολιτεία υπερισχύει της αγάπης».

Κανείς δεν γνώριζε τότε πως τα πράγματα ίσως να ήταν διαφορετικά. Μυστικά κυβερνητικά έγγραφα που αποκαλύφθηκαν το 2004 έδειξαν ότι η Μάργκαρετ θα μπορούσε να είχε παντρευτεί τον Τάουνσεντ χωρίς να χάσει τον τίτλο ή το εισόδημά της, αρκεί να παραιτηθεί από τα δικαιώματά της στον θρόνο και να παντρευτεί με πολιτικό γάμο.

Ίσως, τελικά, η πριγκίπισσα να μην ήταν τόσο «δεσμευμένη από το καθήκον», όσο διχασμένη ανάμεσα στην καρδιά και στην εικόνα της.

Μετά το «όχι»

Ο Τάουνσεντ επέστρεψε στο Βέλγιο, παντρεύτηκε τη νεαρή κληρονόμο Μαρί-Λους Ζαμάνι, ενώ η Μάργκαρετ παντρεύτηκε το 1960 τον φωτογράφο Άντονι Άρμστρονγκ-Τζόουνς — έναν άλλο αμφιλεγόμενο έρωτα που κατέληξε σε διαζύγιο το 1978, το πρώτο για μέλος της βασιλικής οικογένειας μετά από σχεδόν 300 χρόνια.

Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο Τάουνσεντ σε συνέντευξή του στο BBC:

«Δεν ήμουν αρκετός για να αντισταθμίσω όσα θα έχανε η πριγκίπισσα. Θα την είχαν γυμνώσει από τα πάντα.»

Μια αγάπη που έμεινε θρύλος

Αν και δεν υπήρξε παραμυθένιο τέλος, η ιστορία τους παραμένει μία από τις πιο ρομαντικές – και τραγικές – σελίδες της βρετανικής μοναρχίας. Μια ιστορία όχι απλώς για το τίμημα της αγάπης, αλλά για το πώς η παράδοση, η πίεση και το καθήκον μπορούν να πνίξουν ακόμη και τους πιο δυνατούς δεσμούς.