Η κλασική αμερικανική ταινία που ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ μισούσε από τα βάθη της καρδιάς του | in.gr

Ο κόσμος του Χόλιγουντ είναι γεμάτος αστέρες, ωστόσο, όπως λέει και ο λαός ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Αυτή η ρήση παρόλο που μας φέρνει στο μυαλό διαφόρους διασήμους, αδιαμφισβήτητα δεν ισχύει για ένα είδωλο του κινηματογράφου: τον οραματιστή σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κιούμπρικ.

«Ένας από τους λίγους Αμερικανούς σκηνοθέτες που είχαν το κύρος να γυρίζουν ταινίες μεγάλου προϋπολογισμού, ενώ δούλευαν εκτός του mainstream του Χόλιγουντ, ο Κιούμπρικ σκηνοθέτησε εν ψυχρώ ευφυείς ταινίες που εξερευνούσαν τα κατώτερα ένστικτα της ανθρωπότητας με μεγάλη οπτική δεινότητα και συχνά άγριο πνεύμα. Αν και οι ταινίες αυτές κέρδισαν οκτώ βραβεία Όσκαρ, κανένα δεν ήταν για τον καλύτερο σκηνοθέτη», έγραψε ο Stephen Holden, κριτικός κινηματογράφου της εφημερίδας New York Times, το 1999 με αφορμή τον θάνατο του Στάνλεϊ Κιούμπρικ.

Δεκαετίες αργότερα από τον θάνατο του, οι ταινίες του Στάνλεϊ Κιούμπρικ παραμένουν ένα ζωτικό μέρος του σημερινού διαλόγου γύρω από την κινηματογραφική τέχνη, με τον σκηνοθέτη να έχει στο ιστορικό του πρωτοποριακά επιτεύγματά και αξέχαστα αριστουργήματα όπως το «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» (1968) σε σενάριο του ίδιου και του  Άρθουρ Κλαρκ και το δυστοπικό ψυχολογικό δράμα του 1971, «Το Κουρδιστό Πορτοκάλι».

Οι πρώτες επιρροές

Γεννημένος στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, ο Κιούμπρικ δεν έλαβε κινηματογραφική εκπαίδευση στα νεότερα χρόνια της ζωής του, αντίθετα, στα 17 ξεκίνησε ως φωτογράφος, αλλά έχοντας πυγμή και αποφασιστικότητα κατάφερε να εισχωρήσει με το σπαθί του στον κινηματογράφο.

Η κόρη του Κιούμπρικ σημείωσε επίσης ότι ο σκηνοθέτης μισούσε ένα συγκεκριμένο αμερικανικό κλασικό έργο – τον «Μάγο του Οζ»

Ως εκ τούτου, το μεγαλύτερο μέρος της εκπαίδευσης του Κιούμπρικ στον κινηματογράφο επηρεάστηκε από τους σκηνοθέτες που παρακολουθούσε εκείνη την περίοδο. Σύμφωνα με τον εκλιπόντα σκηνοθέτη, βίωσε μια μεταμορφωτική στιγμή όταν παρακολούθησε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (γνωστό ως MoMA) ταινίες πρωτοπόρων όπως ο Σοβιετικός σκηνοθέτης Σεργκέι Αϊζενστάιν και ο Αμερικανός Ντ. Γ. Γκρίφιθ ο οποίος εισήγαγε το Γκρο πλαν (κοντινό πλάνο). Απορροφώντας τις σύνθετες καλλιτεχνικές ευαισθησίες ξένων μορφών και Αμερικανών σκηνοθετών, ο Κιούμπρικ άρχισε να χτίζει το δικό του όραμα για τον κινηματογράφο.

«Υπάρχουν πολύ λίγοι σκηνοθέτες, για τους οποίους θα έλεγες ότι πρέπει αυτομάτως να δεις όλα όσα κάνουν», είχε πει κάποτε ο Κιούμπρικ σε μια συνέντευξή του μιλώντας για τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά ταλέντα του 20ού αιώνα. «Θα έβαζα [σε αυτή την λίστα με τα κορυφαία σκηνοθετικά ταλέντα] τον Φελίνι, τον Μπέργκμαν και τον Ντέιβιντ Λιν στην κορυφή της πρώτης μου λίστας και τον Τρυφώ στην κορυφή του επόμενου επιπέδου».

Ωστόσο, υπήρχε ένας σκηνοθέτης που ο Κιούμπρικ θεωρούσε ως τον μεγαλύτερο όλων. «Ο Μαξ Όφιλς, ο οποίος για μένα κατείχε κάθε δυνατή ιδιότητα. Είχε εξαιρετικό ταλέντο στο να μυρίζεται τα καλά θέματα και τα αξιοποιούσε στο έπακρο. Ήταν επίσης ένας θαυμάσιος σκηνοθέτης για τους ηθοποιούς».

«Μάγος του Οζ»

Με την πάροδο των χρόνων, έχουν υπάρξει πολλές λίστες με τις αγαπημένες ταινίες του Κιούμπρικ, αλλά η οριστική κυκλοφόρησε όταν η κόρη του Καταρίνα Κιούμπρικ-Χομπς δημοσίευσε τη δική της κορυφαία δεκάδα επιλογών. Περιελάμβανε ξένα αριστουργήματα σκηνοθετών καθώς και αμερικανικά κλασικά έργα όπως ο «Νονός» του Φράνσις Φορντ Κόπολα.

Η κόρη του Κιούμπρικ σημείωσε επίσης ότι ο σκηνοθέτης μισούσε ένα συγκεκριμένο αμερικανικό κλασικό έργο – τον «Μάγο του Οζ».

Η ίδια σχολίασε: «Ξέρω ότι μισούσε τον ‘Μάγο του Οζ’.Χα χα!».

Παρόλο που ο Κιούμπρικ δεν εξήγησε ποτέ γιατί αντιπαθούσε το μιούζικαλ του 1939 όσο ζούσε, είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι δεν του άρεσε το έργο του Αμερικανού σκηνοθέτη Βίκτορ Φλέμινγκ, αφού σιχαινόταν και το «Όσα παίρνει ο άνεμος».

*Με πληροφορίες από: Far Out Magazine | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ στα γυρίσματα της ταινίας «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος» | Φωτογραφία: Warner Bros

ΠΗΓΗ

Ακολουθήστε το simpleradio.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις