Η άγνωστη ιστορία για μια συμμορία γυναικών που έκανε κουμάντο στο Λονδίνο για δεκαετίες | in.gr

Οι εγκληματικές φυσιογνωμίες και η ιστορία τους φαίνεται να είναι το φόρτε του Steven Knight. Έχοντας δημιουργήσει το «Peaky Blinders» με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι, μια σειρά για μια συμμορία που δρούσε στο Μπέρμιγχαμ τη δεκαετία του 1920, επέστρεψε με το «A Thousand Blows», αλλά αυτή την φορά δεν πρωταγωνιστούν άνδρες με μπερέδες και γαλάζια μάτια: αυτή τη φορά οι εγκληματίες είναι γυναίκες.

Όταν ακούμε ιστορίες περί οργανωμένου εγκλήματος που κυριεύει τις πόλεις, φυσικά, δεν μένουμε με το στόμα ανοιχτό. Ωστόσο, η ιστορική συμμορία «40 Elephants» με ειδίκευση στις πάσης φύσεως κλοπές που δρούσε στο Λονδίνο για σχεδόν δύο αιώνες, δεν έμοιαζε με καμία άλλη.

Σύμφωνα με τον Μπράιαν ΜακΝτόναλντ, συγγραφέα του βιβλίου «Gangs of London: 100 Years of Mob Warfare», η πρώτη αναφορά για τους «40 Elephants» εμφανίστηκε στις εφημερίδες το 1873 και παρέμειναν δραστήριες μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα.

Τα σαράντα μέλη της συμμορίας ήταν αποκλειστικά γυναίκες, ενώ η βασίλισσα του υποκόσμου που είχαν δημιουργήσει, ήταν η Μαίρη Καρ, για την οποία οι πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει είναι μηδαμινές.

Μαίρη Καρ: Όσα γνωρίζουμε

Σύμφωνα με το BBC, η Καρ γεννήθηκε το 1862 στο Χόλμπορν του Λονδίνου και σε ηλικία 19 ετών ήταν τρόφιμος ενός γυναικείου σωφρονιστικού ιδρύματος στο Κεντ το οποίο διοικούσε η Εκκλησία της Αγγλίας.

 «Τα έσοδα μοιράζονται εξίσου στα μέλη της ομάδας που συμμετέχουν, ανεξάρτητα από τον ρόλο τους»

Ο λόγος που η Καρ βρέθηκε εκεί δεν είναι σαφής. Τα προβλήματα της με τον νόμο είχαν ξεκινήσει σε ηλικία 14 ετών, όταν καταδικάστηκε για κλοπή. Για την οικογένεια της, υπάρχουν ακόμη λιγότερες πληροφορίες: το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι η μητέρα της είχε φύγει από τη ζωή και ότι ο πατέρας της ήταν κομπιναδόρος, και ομοίως με εκείνη, κλέφτης.

Κατα τη διάρκεια της ζωής της, η Καρ, υπήρξε μοντέλο για την καλλιτέχνιδα Ντόροθι Τενάντ και για τον ζωγράφο Φρέντερικ Λέιτον, ενώ επίσης εργαζόταν ως πωλήτρια λουλουδιών στο Covent Garden του Λονδίνου.

«Οι γυναίκες [της συμμορίας] ήταν γνωστές για την ευφυΐα και την επιδεξιότητα που διέθεταν κατά τη διάπραξη των εγκλημάτων τους: ορισμένες ειδικεύονταν στην κλοπή πορτοφολιών, ενώ άλλες έκλεβαν από καταστήματα χρησιμοποιώντας τεχνικές αντιπερισπασμού. Σχεδίαζαν ακόμη και ειδικά φορέματα με πολύ μεγάλες τσέπες και κρυφές θήκες για να αποθηκεύουν τη λεία τους», γράφει η δημοσιογράφος Natalia Marcos στην εφημερίδα El Pais.

«Απαγορεύεται το ποτό πριν από μια επιδρομή»

Η συγγραφέας Hallie Rubenhold, η οποία έχει αναλάβει τον ρόλο του ιστορικού συμβούλου στη σειρά «A Thousand Blows», ανέφερε στο BBC :«Είχα ακούσει για τις «40 Elephants», αλλά μέχρι [να συμμετάσχω στη σειρά], δεν είχα κάνει πραγματική έρευνα γι’ αυτές(…)Είναι συναρπαστικές αλλά πολύ αινιγματικές προσωπικότητες. Κάποιοι έχουν υποστηρίξει ότι υπήρχαν ήδη από τον 18ο αιώνα, αλλά δεν πιστεύω ότι έχει υπάρξει αυστηρή επιστημονική έρευνα που να επιβεβαιώνει κάτι τέτοιο. Φυσικά, υπήρχαν πολλές γυναίκες που ήταν κλέφτρες και πορτοφολάδες εκείνη την περίοδο, όπως δείχνουν τα αρχεία των δικών, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπήρχε σύνδεση με τους Σαράντα Ελέφαντες. Πρώτη φορά ακούμε γι’ αυτές τη δεκαετία του 1870».

Η συμμορία δρούσε γύρω από την γειτονιά Elephant and Castle (η οποία ονομάστηκε έτσι λόγω μιας τοπικής παμπ) του νότιου Λονδίνου και τα μέλη της είχαν επίσης διασυνδέσεις μια συμμορία κλεφτών που ονομαζόταν «Elephant Boys».

Ένα άλλο στοιχείο που ξεχώριζε τις Elephants από άλλες συμμορίες ήταν ο «κώδικας του hoister», ο οποίος έγινε γνωστός, όταν ένας άνδρας που γνώριζε κάποια μέλη της οργάνωσης, κατέγραψε τους κανόνες που περιελάμβανε ο κώδικας με σκοπό να βγάλει χρήματα, πουλώντας το αρχείο σε εφημερίδες της εποχής. Ωστόσο, αυτό δεν έγινε ποτέ.

Σύμφωνα με το BBC, κάποιοι από τους κανόνες ήταν: «Απαγορεύεται το ποτό πριν από μια επιδρομή και πρέπει να κοιμάστε νωρίς», «Τα έσοδα μοιράζονται εξίσου στα μέλη της ομάδας που συμμετέχουν, ανεξάρτητα από τον ρόλο τους», «Τα μέλη δεν πρέπει να κλέβουν το ένα από το άλλο (τα χρήματά τους ή τους φίλους τους)».

Ο πυγμάχος

Ωστόσο, το έναυσμα για να δημιουργηθεί η σειρά «A Thousand Blows» δεν ήταν τόσο η ιστορία αυτών των γυναικών της νύχτας, αλλά περισσότερο μια φωτογραφία του πυγμάχου Hezekiah Moscow. Όπως δήλωσε στην εφημερίδα El Pais o Steven Knight, εντυπωσιάστηκε από την ιστορία του αθλητή: ήρθε στο Λονδίνο από την Τζαμάικα θέλοντας να γίνει δαμαστής λιονταριών, αλλά κατέληξε να συμμετέχει σε παράνομους αγώνες.

«Πάντα ήθελα να αφηγηθώ την ιστορία των 40 Elephants – την αληθινή ιστορία μιας συμμορίας γυναικών, που αποτελούνταν από σαράντα γυναίκες, με μια βασίλισσα που ήταν επικεφαλής τους – η οποία δεν είχε ειπωθεί ποτέ. Είχαμε αυτές τις δύο απίστευτες ιστορίες με πραγματικούς χαρακτήρες. Η Μαίρη Καρ και ο Hezekiah είχαν την ίδια εποχή την έδρα τους στο Λονδίνο, οπότε ήθελα να φανταστώ ότι συναντήθηκαν και τι θα συνέβαινε σε ένα τέτοιο σενάριο», εξηγεί ο Knight στο Μέσο.

Το «A Thousand Blows» παρακολουθεί την άνοδο του Hezekiah Moscow, ξεκινώντας από τη στιγμή που φτάνει στο Λονδίνο. Λόγω της φτώχειας, κατέφυγε στην συμμετοχή σε παράνομους αγώνες, όπου αντιμετωπίζει έναν θρυλικό (φανταστικό) πυγμάχο ονόματι Henry «Sugar» Goodson. Ο Τζαμαϊκανός συναντιέται επίσης με τη Μαίρη Καρ, η οποία θεωρεί ότι ο πυγμάχος θα μπορούσε να γίνει σύμμαχος της στον δρόμο.

*Με πληροφορίες από: EL PAIS | BBC | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Η διάδοχος της Καρ, Άλις Ντάιμοντ (πάνω αριστερά), με τα μέλη της συμμορίας μετά τη σύλληψή τους το 1921 (Πηγή: Police Gazette: Εθνικό Αρχείο)

ΠΗΓΗ

Ακολουθήστε το simpleradio.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις