Μπελμοντό, Τομ Κρουζ και Τζάκι Τσαν: Ηθοποιοί που αψήφησαν τον κίνδυνο για την τέχνη τους

Στον κόσμο του κινηματογράφου, λίγοι ηθοποιοί έχουν τολμήσει να εκτελέσουν μόνοι τους τα επικίνδυνα ακροβατικά που απαιτούνται για τις ταινίες δράσης. Τρεις από τους πιο εμβληματικούς είναι ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό, ο Τζάκι Τσαν και ο Τομ Κρουζ. Ο καθένας τους, με τον δικό του μοναδικό τρόπο, έχει συνδέσει το όνομά του με την αδρεναλίνη και την αυθεντικότητα που προσφέρουν οι σκηνές δράσης χωρίς τη χρήση κασκαντέρ.

Ζαν-Πολ Μπελμοντό: Ο πρωτοπόρος της αυθεντικής δράσης

Πολύ πριν ο Τομ Κρουζ εντυπωσιάσει τους θεατές με τις επικίνδυνες αποστολές του, ένας άλλος αστέρας, γέννημα-θρέμμα της Γαλλίας, ανέβαζε τη δράση σε νέα επίπεδα—συχνά χωρίς σχεδόν καμία μέριμνα για την ασφάλειά του. Ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό, ή «Bébel» όπως τον αποκαλούσε ο γαλλικός λαός, άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του τόσο στο καλλιτεχνικό όσο και στο εμπορικό σινεμά, με αποκορύφωμα τις τολμηρές του εμφανίσεις σε αστυνομικά θρίλερ όπως το Peur sur la ville (1975).

Παρότι ξεκίνησε την καριέρα του μέσα από τη γαλλική Νουβέλ Βαγκ, συνεργαζόμενος με σκηνοθέτες όπως ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (Με κομμένη την ανάσα, Μια γυναίκα είναι μια γυναίκα), ο Μπελμοντό δεν περιορίστηκε στον καλλιτεχνικό κινηματογράφο. Αντιθέτως, εξελίχθηκε σε έναν ακαταμάχητο σταρ δράσης, καθιερώνοντας ένα στιλ που συνδύαζε σωματική δύναμη, ακροβατικά ρίσκα και έναν αέρα απροσποίητης γοητείας.

Το Peur sur la ville, που φέτος γιορτάζει 50 χρόνια από την κυκλοφορία του, σηματοδότησε την απόλυτη μετάβαση του Μπελμοντό από καλλιτέχνη σε λαϊκό ήρωα. Ερμηνεύοντας έναν ατίθασο αστυνομικό στο Παρίσι, ο ηθοποιός πραγματοποιεί επικίνδυνες σκηνές καταδίωξης στις στέγες, στους δρόμους και μέσα στο μετρό της γαλλικής πρωτεύουσας—όλα αυτά φορώντας παπούτσια λουστρίνια, σακάκι με φαρδύ πέτο και ρολόι Rolex. Σε μία από τις πιο εντυπωσιακές σκηνές, τραυματίζεται αληθινά, κόβοντας το χέρι του σε μεταλλική υδρορροή.

Η κριτική ήταν σκληρή τότε, με τους Γάλλους διανοούμενους να χαρακτηρίζουν την ταινία ως «κακέκτυπο αμερικανικής αστυνομικής περιπέτειας». Το κοινό όμως είχε άλλη άποψη: η ταινία σημείωσε τεράστια επιτυχία, παραμένοντας για δύο μήνες στην κορυφή του box office.

Ο Μπελμοντό δεν έβλεπε τα ακροβατικά του ως μέσο εντυπωσιασμού, αλλά ως φυσική συνέχεια της θεατρικής εμπειρίας. «Η αίσθηση πριν από ένα κασκαντέρ είναι ίδια με το τσίμπημα του άγχους πριν ανεβείς στη σκηνή», είχε δηλώσει. Η ανάγκη του να κάνει τα πάντα μόνος του, χωρίς ντουμπλέρ, έδωσε αυθεντικότητα στις ταινίες του και έκαναν τον θεατή να «βλέπει» τον ηθοποιό—όχι κάποιον κασκαντέρ.

Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της εικόνας έπαιξε ο θρυλικός κασκαντέρ Ρεμί Ζουλιέν, με τον οποίο ο Μπελμοντό συνεργάστηκε στενά. Οι σκηνές τους επηρέασαν ολόκληρο το γαλλικό αστυνομικό σινεμά της δεκαετίας του ’80, οδηγώντας σε επιτυχίες όπως το Le Professionnel και το Le Marginal.

Παρά την προσήλωση του στη γαλλική κινηματογραφική ταυτότητα, η παρακαταθήκη του Μπελμοντό αγγίζει παγκόσμια ακροατήρια. Ο καθηγητής Lucy Bolton τον περιγράφει ως «πρόδρομο του Τομ Κρουζ», όχι μόνο για το θάρρος του στις επικίνδυνες σκηνές, αλλά και για τη βούλησή του να σπάει τα καλούπια μεταξύ τέχνης και εμπορικότητας.

Ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό πέθανε το 2021, αλλά συνεχίζει να ζει ως μύθος στο συλλογικό φαντασιακό της Γαλλίας. Για πολλούς, δεν είναι απλώς ένας σταρ, αλλά ένας ήρωας που τόλμησε να αιωρηθεί ανάμεσα στην τέχνη και την αδρεναλίνη—πάντα χωρίς δίχτυ ασφαλείας.

Τζάκι Τσαν: Ο ακούραστος ακροβάτης του Χονγκ Κονγκ

Ο Τζάκι Τσαν, στα 71 του χρόνια, συνεχίζει ακούραστα να εκτελεί μόνος του τα επικίνδυνα ακροβατικά στις ταινίες του. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, δήλωσε ότι θα συνεχίσει να το κάνει «μέχρι την ημέρα που θα αποσυρθώ, που είναι ποτέ» . Η αφοσίωσή του στην αυθεντικότητα τον έχει οδηγήσει σε αμέτρητους τραυματισμούς, αλλά και σε παγκόσμια αναγνώριση.

Από την εποχή του Project A (1983), όπου εκτέλεσε το θρυλικό άλμα από τον πύργο του ρολογιού, μέχρι το Police Story (1985), με την εντυπωσιακή σκηνή στο εμπορικό κέντρο που του προκάλεσε σοβαρά εγκαύματα και τραυματισμούς, ο Τσαν έχει καθιερώσει ένα μοναδικό στυλ που συνδυάζει πολεμικές τέχνες, κωμωδία και ακροβατικά. Η δημιουργία της δικής του ομάδας κασκαντέρ το 1983 του επέτρεψε να σχεδιάζει και να εκτελεί πολύπλοκες σκηνές δράσης με απόλυτο έλεγχο.

Παρά την πρόοδο της τεχνολογίας και τη χρήση CGI, ο Τσαν πιστεύει ότι η αυθεντικότητα των σκηνών δράσης δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Όπως δήλωσε, η τεχνολογία μπορεί να μειώσει την αίσθηση του ρεαλισμού και του κινδύνου στις ταινίες.

Τομ Κρουζ: Ο σύγχρονος ήρωας της δράσης

Ο Τομ Κρουζ δεν είναι απλώς ηθοποιός — είναι μια κινηματογραφική μηχανή υψηλής αδρεναλίνης, που έχει μετατρέψει τα stunts σε προσωπική υπόθεση. Από το να κρέμεται έξω από ένα Airbus A400M σε απογείωση στο Mission: Impossible – Rogue Nation (2015), μέχρι το άλμα με μηχανή από βράχο σε χαράδρα στο Dead Reckoning (2023), ο Κρουζ σπάει τα όρια του φυσιολογικού μεθοδικά και αποφασιστικά.

Η εμμονή του με την τελειότητα και η απόφασή του να εκτελεί ο ίδιος τις πιο δύσκολες σκηνές δράσης έχουν επαναπροσδιορίσει τις απαιτήσεις του είδους. Δεν είναι τυχαίο ότι εργάζεται στενά με ειδικούς στον τομέα της ασφάλειας, της αεροπορίας, των καταδύσεων και των μηχανών για να διασφαλίζει ότι κάθε κόλπο, όσο τρελό κι αν φαίνεται, είναι προετοιμασμένο με επιστημονική ακρίβεια. Ο ίδιος έχει εκπαιδευτεί ως πιλότος και skydiver, με περισσότερες από 500 ώρες πτήσης στο ενεργητικό του.

Για τον Κρουζ, όπως και για τους Μπελμοντό και Τσαν, το ακροβατικό δεν είναι απλά εντυπωσιακό — είναι ένας τρόπος αφήγησης. «Αν εγώ το νιώθω αληθινό, τότε το νιώθει και ο θεατής», έχει πει. Έτσι, η αλήθεια πίσω από την κάμερα γίνεται κομμάτι της κινηματογραφικής μαγείας.