Aποκαλύφθηκε o κλέφτης γνωστού πίνακα του Άντονι βαν Ντάικ μετά από 74 χρόνια

Έπειτα από δεκαετίες αμφισβήτησης, η ταυτότητα του δράστη της κλοπής ενός σπουδαίου πορτρέτου του Άντονι βαν Ντάικ από το Boughton House αποκαλύπτεται. Ο Λέοναρντ Ράμσεϊ, κορυφαίος Βρετανός ειδικός τέχνης, αποδεικνύεται ο ένοχος πίσω από την κλοπή που συγκλόνισε τον κόσμο της τέχνης το 1951.

Το 1951, ένας κορυφαίος Βρετανός ειδικός της τέχνης, ο Λέοναρντ Ράμσεϊ, επισκέφθηκε το Boughton House στο Northamptonshire, το οποίο φιλοξενούσε μια σπουδαία συλλογή από έργα παλιών δασκάλων. Ο Ράμσεϊ, ένας σεβαστός συντάκτης και επιμελητής του περιοδικού The Connoisseur, είχε την ευκαιρία να δει από κοντά πολλά από τα έργα τέχνης της συλλογής, αλλά αυτό που συνέβη στη συνέχεια παραμένει αδιανόητο. Στην επίσκεψή του, φέρεται να έκλεψε το πορτρέτο του Βόλφγκανγκ Βίλχελμ, το οποίο είχε φιλοτεχνήσει ο Φλαμανδός ζωγράφος Άντονι βαν Ντάικ για τη σειρά Iconography.

Η σύζυγος του ιδιοκτήτη του Boughton House, αρκετά χρόνια αργότερα, ανακάλυψε τυχαία την κλοπή, όταν εντυπωσιάστηκε από το ίδιο πορτρέτο σε ένα αμερικανικό μουσείο και ανακάλυψε ότι ήταν το έργο που είχε κλαπεί. Η υπόθεση παρέμενε ανοιχτή για πολλές δεκαετίες, μέχρι που η ερευνήτρια Δρ. Μέρεντιθ Χέηλ, ανώτερη λέκτορας ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Exeter, αποκάλυψε την ταυτότητα του δράστη, 35 χρόνια μετά τον θάνατο του Ράμσεϊ.

Ο Ράμσεϊ, ο οποίος ήταν γνωστός για την επιρροή του στον κόσμο της τέχνης, είχε εκδώσει ένα βιβλίο και είχε συνεισφέρει με άρθρα στο περιοδικό The Connoisseur, γεγονός που τον καθιστούσε προσωπικότητα με υψηλό κύρος στον χώρο.

Ωστόσο, οι αποκαλύψεις της Χέηλ αποδεικνύουν την ενοχή του Ράμσεϊ, ο οποίος φαίνεται να εκμεταλλεύτηκε τη θέση του για να διαπράξει την κλοπή του έργου, το οποίο είχε μεγάλη αξία, χωρίς να προκαλέσει άμεση υποψία.

Η κλοπή έγινε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Ράμσεϊ στο Boughton House το 1951, ενώ εκείνος προετοίμαζε την έκδοση του The Connoisseur’s Year Book του 1952, το οποίο περιλάμβανε άρθρο για τη συλλογή του Boughton House. Παρά την αξία της κλοπής, το έργο δεν αναφέρθηκε καν στο άρθρο του περιοδικού εκείνης της χρονιάς, κάτι που φαίνεται ύποπτο, όπως υποστηρίζει η Χέηλ.

Η κλοπή ανακαλύφθηκε όταν το πορτρέτο, αφού πωλήθηκε το 1954 από τον οίκο δημοπρασιών Christie’s, βρέθηκε σε μια συλλογή στη Νέα Υόρκη και αργότερα δανείστηκε στο Fogg Art Museum του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Το 1957, μια επίσκεψη της Δούκισσας του Μπάκλεουτς στο μουσείο αποκάλυψε την έλλειψη του πίνακα, και η επιστροφή του έργου στο νόμιμο σπίτι του ζητήθηκε από τον 8ο δούκα του Μπάκλεουτς.

Αυτή η «αξιοσημείωτη κλοπή», όπως τη χαρακτηρίζει η Χέηλ, παραμένει μια από τις πιο συγκλονιστικές ιστορίες στον κόσμο της τέχνης, αποδεικνύοντας ότι ακόμα και τα πιο αξιόπιστα πρόσωπα στον τομέα της τέχνης μπορεί να κρύβουν σκοτεινές πλευρές. Η αποκάλυψη της ταυτότητας του κλέφτη προσθέτει μια νέα διάσταση στην ιστορία του έργου και του κόσμου της τέχνης.