ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΣΟΥ

Από παιδί θυμάμαι πως δεν είχα το θάρρος της γνώμης μου..Ακόμα και στα μαθηματικά μου χρόνια ποτέ δε σήκωνα το χέρι μου σε ερωτήσεις δασκάλων..Κι ας την ήξερα την απάντηση..Πάντα την έλεγα από μέσα μου..Κι όταν άκουγα τους συμμαθητές μου να απαντούν χτυπούσα το κεφάλι μου με το χέρι μου..Γιατί; Γιατί δεν σήκωνα το χέρι μου αφού το ήξερα..Ξέρεις γιατί; Φοβόμουν μήπως πω κάτι λάθος κι όλοι γελάσουν μαζί μου..Ακόμα και σαν έφηβη,εκεί εγώ σιωπή..Κι ενώ το ένστικτο μου πάντα μου έλεγε μίλα,εγώ αμετάπειστη,σιωπή..Που οφείλεται; Στο ότι δεν έχω δεν έχω αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό μου..Πόσες φορές έχω αναρωτηθεί αφού γνωρίζω,γιατί δε μιλάω..Γιατί μπορεί να έρθω σε αντιπαράθεση.. Ε και; Αυτό δεν είναι το ζητούμενο;Είναι η σιωπή χρυσός; Κάποιες φορές ναι,κάποιες όχι..

Έχανα βαθμούς στα σχολικά μου χρόνια,έχανα δουλειές,έχανα εμένα..

Αυτό θα αλλάξει είπα..Και άλλαξε..Αποφάσισα να εκφέρω άποψη,να διαφωνώ,να παίρνω μπράβο,άρνηση,διάλογο,αντίλογο,όμως μιλούσα..Τώρα πια μιλούσα..Έχω το θάρρος της γνώμης μου..Τώρα πια όμως δεν είμαι και πάλι αρεστή..Σε πολλούς δεν άρεσε η γνώμη μου,κάποιοι με έκαναν πέρα..Δεν με πειράζει,η αλήθεια πονάει,όμως κέρδισα το θάρρος της γνώμης μου..Δε με φοβίζει αυτό..Γιατί να σωπάσω πάλι;Για να έχω δίπλα μου ψεύτικους ανθρώπους;Να μένει..Αρνούμαι..Είδα και που δε μιλούσα..Κέρδιζαν πάντα οι άλλοι,έπαιρναν βραβεία και βαθμούς,κρατούσαν τις δουλειές του κι εγώ,πίσω,στο ψάξιμο..Όχι και πάλι και όχι..Καλύτερα χίλιες φορές καλύτερα..Έχω το θάρρος της γνώμης μου σημαίνει πιστεύω σε μένα,σέβομαι εμένα και σεβόμενη εμένα αυτομάτως με σέβονται και οι άλλοι..Μα σκεφτείτε σε τι κόσμο θα ζούσαμε αν συμφωνούσαμε με τους άλλους..Αν κλείναμε το στόμα μας κάνοντας τους γύρω μας να πιστέψουν πως έχουν δίκιο..Δεν αλλάζει έτσι ο κόσμος ψυχή μου..Το μόνο που καταφέρεις είναι να τους κάνεις ΄΄εξυπνότερους΄΄..Έτσι φροντίζεις να γεννιούνται καινούργια αυγά αγνωμοσύνης,ηλιθιότητας και ακόμα το αυγό του ξερόλα..Θα το σπάω εγώ αυτό το αυγό του ξερόλα και θα το τηγανίσω..Γεμίσαμε με σοφούς ρήτορες..Κοιτάξτε,αν ποτέ με δεις στο δρόμο, αν την αλήθεια δεν αγαπάς μη μου μιλήσεις..

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΩ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΜΟΥ

Μα είναι απλό..Αγάπησε και πίστεψε σε σένα..Σκέψου ποίοι είναι αυτοί που θα σε κάνουν να νομίζεις πως αυτό που θα πεις είναι λάθος;Ακόμα και η θεωρία του Αινστάιν είναι μια απλή θεωρία..Πίστεψε προχώρησε οπλίσου….