Listeners:
Top listeners:
Simple Radio
Simple Radio Greek Greek Edition
Ένας αληθινός χείμαρρος μουσικής υπήρξε ο Μίμης Πλέσσας. Πληθωρικός και πολυδιάστατος. Άκρως παραγωγικός. Ίσως και αυτή να ήταν και η «ατυχία» του. Η ευκολία του να μεταπηδά σε διαφορετικά είδη τραγουδιού, από την τζαζ σε ρωμαλέα ζεϊμπέκικα, και το απίστευτο ταλέντο του να συνθέτει υπέροχα αμέτρητες αγαπησιάρικες μελωδίες για τα μιούζικαλ της Finos films, δεν άφησαν ένα ευρύ κοινό να ανακαλύψει τα πραγματικά σπουδαία του έργα και να τον εκτιμήσει όχι μόνο ως λατρεμένο αλλά και ως σπάνιας ποιότητας δημιουργό.
Τα ιδιωτικά ραδιόφωνα πάλι τον τίμησαν με λίγο Πουλόπουλο, λίγη Μαρινέλλα και έπειτα επέστεψαν στον συνήθη mainstream αλλά πρωτίστως «ποιοτικό» μικρόκοσμο της εκκωφαντικής τους άγνοιας. Πάντα υπάρχει, ωστόσο, η ευκαιρία να ανακαλύψουμε κρυμμένα διαμάντια. Ευτυχώς το διαδίκτυο μας παρέχει απλόχερα αυτό το σπάνιο προνόμιο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα προς απολαυστική ακρόαση; Τα λυρικά, αισθαντικά τζαζ τραγούδια της δεκαετίας του 50 με συμφωνική ορχήστρα που φυσάει και τις ονειρικές φωνές της Μούσχουρη, της Χρυσολωρά και της κορυφαίας όλων Τζένης Βάνου («Τι κρίμα», «Από σένα αρχίζουν όλα», «Εδώ τελειώνει ο ουρανός», «Το παραθύρι»). Αδικημένα αλλά αριστουργηματικά soundtracks ταινιών όπως «Ένας μεγάλος έρωτας» (1964), «Εγωισμός»και ασφαλώς «Οι σφαίρες δε γυρίζουν πίσω» (1967). Ο δίσκος «Μια σταγόνα αλάτι» (1973) σε ποίηση Δημήτρη Χριστοδούλου ή τα άλμπουμ «Θάλασσα πικροθάλασσα» (1973) και «Λουκιανού Νεκρικοί διάλογοι» (1974), σε στίχους του Κώστα Βίρβου.
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, ο Μίμης Πλέσσας υπήρξε -και αυτός- αγαπημένο παιδί της λογοκριτικής μανίας των δικτατόρων. Ο σπανιότατος -αλλά και εξαίσιος- δίσκος «Ζει;» σε στίχους του Κώστα Βίρβου (1971), εμπνευσμένος από τις χάρτινες φιγούρες του θεάτρου σκιών, με ερμηνευτές τον Γιάννη Καλατζή και τον Γιώργο Νταλάρα, απαγορεύτηκε ολόκληρος! Ανάλογη ταλαιπωρία υπέστη και ο δίσκος «Μίλα μου για την Λευτεριά»(1974), με το εμβληματικό τραγούδι «Έξι άνδρες» και την ανατριχιαστική, δωρική εκτέλεση του Γιάννη Πουλόπουλου: «Έξι άντρες την αυγή / Παναγιά μου φύλαγε / Έξι άντρες μια πληγή / μα κανείς μίλαγε / Έξι τους βαράγανε / μα δε μαρτυράγανε/ Παναγία μου και Χριστέ / τους σκοτώνουν οι λησταί».
Κομμένος από τη λογοκρισία ακόμα και ο στίχος «Ξημερώνει Κυριακή / μη μου λυπάσαι / είναι όμορφη η ζωή / να το θυμάσαι», από τον θρυλικό «Δρόμο» (1969), προφανώς γιατί η Κυριακή λειτουργούσε ως σύμβολο ελπίδας, ψυχικής ανάτασης και ελευθερίας.
Θεωρώ επιτακτική την αναφορά σε δυο υπέροχους, επίσης, δίσκους του Πλέσσα. Ο πρώτος με τίτλο «Εκείνη τη νύχτα» και ένα εξώφυλλο, αληθινό έργο τέχνης (εδώ τα κόκκινα ματωμένα δάχτυλα υπέστησαν «λεύκανση» από τη λογοκρισία!) εμπεριέχει τραγούδια που αφορμώνται από την ηρωική εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 73 και είναι χωρισμένος σε δυο μέρη: «Το ξέφτισμα» και «Η μεγάλη νύχτα». Ίσως είναι και ο πρώτος δίσκος που θα μιλήσει τόσο ανοιχτά για το γεγονός, με όχημα τις νεανικές φωνές του Δημήτρη Ψαριανού, του Βλάσση Μπονάτσου και της Ελένης Βιτάλη: «Πήρε ο χάρος χρώματα και έτρεξε ξημερώματα να στήση καβαλλέτο». «Μιλήστε για τους άλλους σταυρωμένους / για τους χαροκαμένους / το γιο μου και το γιο της/ βλαστάρια που θερίσανε κατάστηθα φωτιά / εκείνη τη νυχτιά / στο κούρσεμα της νιότης…»
Ο δεύτερος δίσκος φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Τα Χαμένα Χρόνια». Ο Δημήτρης Ψαριανός και η Βούλα Σαββίδη ερμηνεύουν τραγούδια που αντανακλούν στιγμές και συναισθήματα από τη δικτατορία του Μεταξά μέχρι τον εμφύλιο σπαραγμό, των οποίων η μετάδοση στο κρατικό τότε ραδιόφωνο απαγορεύτηκε αμέσως μετά την κυκλοφορία τους (1977), με την αιτιολογία ότι «αναμόχλευε παλιά πάθη». Το εναρκτήριο τραγούδι «Η Παναγιά στα τζάμια», νομίζω ότι αποτελεί μια σπάνια στιγμή ευαισθησίας και έμπνευσης τόσο του Πλέσσα όσο και του ποιητή Γιάννη Κακουλίδη, που επιτέλους αξιζει της προσοχής μας.
Και κάτι ακόμα. Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 60, με την παρότρυνση του Μίμη Πλέσσα, ο Νίκος Κούρκουλος αποφασίζει να ηχογραφήσει ένα μικρό extended play 45αρι, με τέσσερα πανέμορφα κομμάτια. Ο δίσκος κυκλοφόρησε με την ονομασία “4 Μπαλάντες”, από την εταιρεία LYRA και περιείχε στην πρώτη πλευρά, το μελοποιημένο ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη “Κυριακή”, “Το μοιρολόι” του Τάσου Λειβαδίτη, ενώ στη δεύτερη τον “Τροβαδούρο” του Μιλτιάδη Μαλακάση και το παραδοσιακό κομμάτι με τίτλο “Της Αγάπης” (Κόκκινο χείλι φίλησα). Πρόκειται για άγνωστα αλλά πανέμορφα μικρά διαμάντια, σε νεοκυματικό στυλ που δεν συνήθιζε ιδιαίτερα ο Πλέσσας. Τα ηχογράφησε ο Κούρκουλος όσο βρισκόταν στην Αμερική, στο Μπρόντγουεϊ, για τις ανάγκες της παράστασης «Ilia Darling» με την Μελίνα Μερκούρη, προκειμένου να ακούει τη φωνή του ο γιος του Άλκης που τότε ήταν μωρό. Τα υπέροχα αυτά τραγούδια, για λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν, δεν επανεκδόθηκαν δισκογραφικά ποτέ…
Όταν η μουσική κρύβει μέσα της ποιότητα αξιώνει αγάπη, υπομονή και πολύ ψάξιμο. Έρευνα συστηματική. Που θα φέρει στο φως αληθινούς θησαυρούς. Σαν κι εκείνους που απλόχερα μας χάρισε ο λατρεμένος μας μαέστρος, τον οποίο με συγκίνηση αποχαιρετούμε…
Διαβάστε επίσης:
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
Ακολουθήστε το simpleradio.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Written by: Νίκος Γεωργακόπουλος
1974 facebook instagram Twitter Αγάπη άλμπουμ αμερική Αν άνδρες Δημοφιλή άρθρα Διαδίκτυο δικτατορία εξώφυλλο έργο έρευνα έρωτας ζωή θάλασσα Θέατρο κυκλοφορία Μαρινέλλα Μίμης Πλέσσας Μουσική μωρό νύχτα παιδί ποίημα Ποίηση πολυτεχνείο που ραδιόφωνο σινεμά στυλ Συναισθήματα τζαζ τηλεόραση τραγούδι υπομονή φωτιά
Μουσικές επιλογές
close
Post comments (0)