Χρήστος Νικολόπουλος: «Σήμερα δεν οριοθετείται το λαϊκό τραγούδι»

Ο συνθέτης των μεγαλύτερων διαχρονικών λαϊκών επιτυχιών, Χρήστος Νικολόπουλος μιλάει στο Youfly.com με αφορμή την συναυλία στο Ηρώδειο, για τα 60 χρόνια πορείας του.

Ο σπουδαίος συνθέτης, με τις μεγάλες επιτυχίες, τις συνεργασίες με πρόσωπα-μύθους της ελληνικής δισκογραφίας έχει αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στον πολιτισμό αυτού του τόπου και συνεχίζει αεικίνητος.

60 χρόνια ενεργούς δράσης, καταξίωσης και προσφοράς στον πολιτισμό στα μουσικά δρώμενα της χώρας μας. Ο Χρήστος Νικολόπουλος αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές πίσω από τα τραγούδια του, που άφησαν εποχή αλλά και τις συνεργασίες που τον καθόρισαν.

• 60 χρόνια της σπουδαίας πορείας. Ποια είναι η πρώτη σκέψη που σας έρχεται στο μυαλό;

Πρώτα πρώτα σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Είναι γεγονός ότι λόγω της συναυλίας στο Ηρώδειο, για να γιορτάσω τα  60 χρόνια προσφοράς μου στο λαϊκό τραγούδι, γίνεται μία αναδρομή στο μυαλό μου. Θυμάμαι την αρχή μου, θυμάμαι τότε που ξεκινούσα, απλώς για να βρω μία καλύτερη ζωή.

Το μπουζούκι είναι αυτό που με βοήθησε να βρω το δρόμο μου, βγάζοντας χρήματα να βοηθήσω την οικογένειά μου που ήταν πολύ φτωχή. Και βεβαίως δεν είχα φανταστεί, ούτε στα καλύτερα μου όνειρα, ότι πολλά χρόνια αργότερα και μετά από πολλούς κόπους στο χώρο, θα έφτανα τόσο ψηλά.

• Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν στιγμές που έχουν αποτυπωθεί ως ιστορικές στη δική σας μνήμη;
  
  Φυσικά και υπήρξαν ιστορικές στιγμές που αποτυπωθήκαν στη μνήμη μου. Τιμή μου που μία τέτοια στιγμή ήταν όταν έπαιξα μπουζούκι δίπλα στο ίνδαλμά  μου, τον Μανώλη Χιώτη. Και φυσικά και πολλές άλλες ιστορικές συναντήσεις που είχα στην πορεία αυτού του ταξιδιού, όπως η  γνωριμία μου με τον Στέλιο Καζαντζίδη, όπως η πρώτη καλή δουλειά με τον μεγάλο τραγουδιστή Μανώλη Αγγελόπουλο, όπως τότε που κυκλοφόρησε το πρώτο μου τραγούδι, το “Νυχτερίδες κι Αράχνες”, και πολλά άλλα.

• Ποιες προσωπικότητες έπαιξαν ρόλο στη διαμόρφωση της δικής σας πορείας και λειτούργησαν ως μέντορες στην καριέρα σας;

Γνώρισα πολύ σημαντικά πρόσωπα στη δουλειά αυτή. Αυτός όμως που μου έδωσε τα πιο θετικά πράγματα στο χαρακτήρα μου, στη μουσική, στη δουλειά μου και στο πνεύμα μου ήταν ο Γιώργος Νταλάρας. Μαζί του δούλεψα 10 με 15 χρόνια, άπειρος και ανώριμος σαν παιδί. Μαζί του ωρίμασα και έμαθα πολλά πράγματα. Και για τη μουσική και για τη ζωή και για την κοινωνία. Φυσικά υπήρξαν κι άλλα πρόσωπα που ήταν σημαντικά και έπαιξαν πολύ θετικό ρόλο στην πορεία μου.

•  Έχετε συνθέσει τα πιο διαχρονικά τραγούδια στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Tι σημαίνει για εσάς διαχρονικό τραγούδι;
  
  Για να γράψει κανείς διαχρονικό τραγούδι δεν είναι σε καμία περίπτωση τυχαίο πράγμα. Πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά το χώρο του τραγουδιού, να είναι καλός μουσικός, να έχει παρόν σε όλες τις εποχές και όλες τις περιόδους που το τραγούδι αλλάζει μορφή και να έχει διορατικότητα.

Όλα αυτά τα  προσόντα προφανώς μου τα χάρισε ο Θεός. Και μάλιστα απλόχερα. Έτσι διαισθανόμουν πάντα ποιο τραγούδι μπορούσε να είναι διαχρονικό. Προσωπικά έδωσα πολύ μεγάλη βάση στο στίχο. Μπορούσα και σκεφτόμουν αν ο στίχος θα μπορούσε να τραγουδιέται μετά από πολλά χρόνια και νομίζω πως αυτό το πέτυχα σε πολλά από τα τραγούδια μου.

• Ποιες ήταν οι πιο δύσκολες συνεργασίες που είχατε ως σήμερα στην καριέρα σας;
  
  Σε πολλές περιπτώσεις υπήρξαν δυσκολίες στη συνεργασία. Όπως ξέρετε οι εταιρείες δίσκων για παράδειγμα, όταν τους πηγαίναμε τα τραγούδια, ο στόχος τους ήταν πώς θα κάνουν μία επιτυχία να βγάλουν χρήματα. Και επομένως διάλεγαν πολύ προσεκτικά ποια τραγούδια μου θα κρατήσουν και ποια όχι. Επίσης και οι τραγουδιστές είχαν και αυτοί άποψη. Και πολύ καλά έκαναν. Όλα αυτά όμως δημιουργούσαν μία δυσκολία, αλλά ήτανε μία δημιουργική δυσκολία. Έτσι με τέτοιες συνθήκες γράφτηκαν πολλά από τα τραγούδια μου. Το αποτέλεσμα αυτό είναι που μετράει.

Έχω γράψει 2.000 τραγούδια και πραγματικά έχω μεγάλο πρόβλημα όταν κάνω προγράμματα ποιο θα αφήσω απέξω και ποιο θα παρουσιάσω.

Ο όρος ”λαϊκό τραγούδι” όπως υπήρχε τότε, θεωρείτε πως υφίσταται σήμερα ή έχει χάσει την ουσία του;

Έχετε απόλυτο δίκιο. Σήμερα δεν μπορούμε να οριοθετήσουμε ποιο είναι το λαϊκό τραγούδι. Τα κέντρα διασκέδασης σήμερα παρουσιάζουν ένα άλλο είδος τραγουδιού. Στηρίζονται στο είδος που είναι ποπ. Το ονομάζουν όμως και λαϊκό. Φυσικά τις μικρές ώρες που λέμε, αναγκαστικά βάζουν κλασικά λαϊκά τραγούδια. Αυτά που έγραψαν κάποια άνθρωποι σαν και μένα.

Σήμερα το τραγούδι έχει μία άλλη πορεία, είναι πολυποίκιλο και  πολύχρωμο. Υπάρχει αυτό που αναφέραμε, το ποπ. Υπάρχει όμως και το έντεχνο. Αυτά  τα δύο είδη πάντα συμβαδίζανε. Το λαϊκό και το έντεχνο. Και σήμερα υπάρχουν πολύ σημαντικοί συνθέτες που γράφουν και κάποια, λίγα, λαϊκίζοντα. Στο μέλλον δεν ξέρουμε τι θα υπάρξει. Πάντως έχω την εντύπωση πως το πιο εμπορικό τραγούδι αυτή τη στιγμή είναι το τραπ, το ραπ και το hip hop. Αν τα παιδιά που γράφουν αυτά τα τραγούδια καταφέρουν και καλυτερεύσουν τον στίχο και να μην είναι υβριστές, τότε μπορεί να γίνει μία επανάσταση στο χώρο μας.

• Έχετε συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής. Πιστεύετε ότι τους πετύχατε στις πιο όμορφες ερμηνευτικές τους στιγμές και ποιους  ή ποιες θυμάστε με περισσότερη συγκίνηση;

Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που σχεδόν με όλους που συνεργάστηκα και έδωσα δικά μου τραγούδια τους πέτυχα στην καλύτερή τους ερμηνευτική φάση. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη όταν τραγούδησε το «Υπάρχω». Πόσο εκπληκτική ήταν. Δεν θα ξεχάσω τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα τη δεκαετία του ’70, πόσο συνταρακτική ήταν. Ούτε τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου με τόσο πάθος που τραγουδούσε.

Τον Πάνο Γαβαλά, τον Μανώλη Αγγελόπουλο, τη Λίτσα Διαμάντη, τον Στράτο Διονυσίου τον μέγα. Και τους νεότερους, τον Λεωνίδα Βελή, την αγαπημένη μου Γλυκερία, την Ελένη Βιτάλη, τον Μανώλη Λιδάκη, τον Κώστα Μακεδόνα, τον Δημήτρη Μπάση, την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Όλους τους πέτυχα στην καλύτερή τους στιγμή και αυτό μου δίνει πολύ μεγάλη ικανοποίηση και χαρά.

• Τι σας ενοχλεί στην ελληνική μουσική σήμερα και τι αυτό που επικρατεί και θαυμάζετε;

Με ενοχλεί αφάνταστα ο τρόπος που διαχειρίζονται τα τραγούδια μας οι ραδιοφωνικοί σταθμοί. Τουλάχιστον ορισμένοι. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί θεωρώ ότι μπορούν ακόμη να διαμορφώσουν μουσικές συνειδήσεις. Δυστυχώς όμως είναι υπαίτιοι για την στειρότητα του ελληνικού τραγουδιού. Αν οι ίδιοι δεν αναδείξουν νέα τραγούδια, το ελληνικό τραγούδι θα μαραζώνει και θα μαραζώσουν και οι ίδιοι.

Γενικώς με ενοχλούν οι μίζεροι άνθρωποι. Θέλω να τους απομακρύνω από κοντά μου. Βλέπω γκρινιάρηδες, μισαλλόδοξους, μίζερους και μου ανεβαίνει η πίεση. Μισώ τους ζηλιάρηδες, αυτούς που θεωρούν ότι μπορούν να είναι στη θέση κάποιου καλύτερού τους. Θέλω η ζωή μου από δω και πέρα να μην περιβάλλεται από τέτοιους ανθρώπους. Με ενοχλούν οι σπαγγοραμένοι άνθρωποι. Θεωρώ πως ένας μίζερος και σπαγγοραμένος είναι και στην προσωπική του ζωή έτσι. Θέλω από δω και πέρα, γύρω μου ανθρώπους που με αγαπούν αληθινά.

Θαυμάζω τα ταλαντούχα νέα παιδιά στο χώρο της μουσικής που προσπαθούν να κάνουν τη δική τους καριέρα. Βλέπω όμως πολύ μεγάλο πρόβλημα γιατί όπως σας είπα πιο πάνω δεν τους δίνεται βήμα να ακουστούν τα τραγούδια τους. Με ενοχλούν και πολλά άλλα πράγματα σε σχέση με την πολιτική και με τη συμπεριφορά όλων αυτών που μας κυβερνήσαν αυτά τα χρόνια. αλλά είναι πολλά και θέλουν πολλή συζήτηση.

• Νιώσατε ποτέ να απειλήστε μέσα σε αυτή τη δουλειά λόγω του ανταγωνισμού που επικρατεί στον χώρο;

Δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα απειλή. Ένιωσα όμως δυστυχώς από κάποιους λίγους συναδέλφους μουσικούς και κυρίως δεξιοτέχνες του μπουζουκιού, φθόνο και μίσος. Το έχω ξαναπεί. Από ανθρώπους που ευνόησα, τους πρόσεχα, τους προσέφερα πολύ καλή εργασία, δυστυχώς υπήρξαν στιγμές που ένιωσα μαχαιρώματα πισώπλατα.

Και αρκετοί ήταν αυτοί που ψιθύριζαν “και ποιος είναι ο Νικολόπουλος και γιατί δεν μπορώ να είμαι εγώ Νικολόπουλος”. Προσωπικά δεν έχω πειράξει κανέναν. Δεν εμπόδισα κανέναν, αντιθέτως βοήθησα πάρα πολλούς να προσπαθήσουν να αναδειχθούν. Αν δεν το καταφέραν δεν φταίω εγώ για αυτό. Με στενοχωρεί  αφάνταστα η συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων.

• Με ποια προσωπικότητα θα θέλατε να συνεργαστείτε και δεν τα καταφέρατε;
  

Από πολύ νωρίς διακρίθηκα στο χώρο μου σαν ένας καλός δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και στη συνέχεια ως ένας καλός συνθέτης στο λαϊκό τραγούδι. Δεν είχα κανένα πρόβλημα να συνεργαστώ με όποιον επιθυμούσα. Λόγω κάποιων συγκυριών δεν πρόλαβα συνεργαστώ και να δώσω τραγούδια μου να τα τραγουδήσει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, αν και ήταν φίλος μου. Δουλέψαμε σε πάλκα μαζί. Τραγούδια μου όμως δεν βγάλαμε. Δεν έχω όμως κανένα παράπονο, ήταν πολύ πλούσια η ύπαρξή μου στο χώρο αυτόν και χόρτασα συγκινητικές ερμηνείες από σπουδαίους τραγουδιστές.

• Ποια τραγούδια σας, κρύβουν περισσότερο μέσα τους τον Χρήστο Νικολόπουλο;
  
  “Εγώ θα σου μιλώ με τα τραγούδια μου”, “Νταλίκες”, “Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα”, “Ξένος για σένανε και εχθρός”, “Υπάρχω”, “Όλες του κόσμου οι Κυριακές”, “Στων αγγέλων τα μπουζούκια” και αρκετά άλλα.

60 Χρόνια Χρήστος Νικολόπουλος- Ηρώδειο

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο

Εισιτήρια εδώ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.

ΠΗΓΗ

Ακολουθήστε το simpleradio.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις